دعانویس برای جلب عشق

دعانویس برای جلب عشق : مسیر تاریخ با روزه قوم خدا تغییر کرد. داستان های فیض عظیم خداوند از طریق روزه بسیار است. می‌توانیم داستان موسی را در کوه سینا بگوییم که چهل روز روزه می‌گیرد، زیرا او شریعت خدا را دریافت کرد که نه تنها اسرائیل را برای بیش از سال هدایت می‌کرد.

دعا پایه و اساس فرهنگ غربی آن‌گونه که ما می‌شناسیم خواهد شد یا می‌توانیم داستانی را بیان کنیم که چگونه یهودیان برای استر روزه می‌گیرند، زیرا او جان خود را در برابر اَخَشوروش پادشاه به خطر انداخته بود و توطئه علیه اسرائیل را بر سر هامان برگرداند. یا می‌توانیم داستان روزه نحمیا را به‌خاطر قومش و شهر ویران‌شده خدا بگوییم.

دعانویس برای جلب عشق

دعانویس برای جلب عشق : به طوری که شاه اردشیر تمام کمک‌های لازم را برای بازگشت و بازسازی دیوارهای اورشلیم به او داد مسیر تاریخ به جز روزه توسط عوامل بسیار دیگری تغییر کرده است.

من هیچ ادعای منحصر به فردی برای این رشته معنوی ندارم. من فقط می بینم که خدا گاه به گاه مقرر کرده است که این وسیله تغییر مسیر حوادث به نفع مردمش باشد.

روزه ملی در بریتانیا برای رهایی و به همین ترتیب پس از زمان های کتاب مقدس ادامه یافته است. جان وسلی در ژورنال خود از نوع مشابهی از رهایی «کتاب مقدسی» در سال ۱۷۵۶ به ما می گوید.

روز روزه روز با شکوهی بود، روزی که لندن از زمان بازسازی به ندرت دیده است. تمام کلیساهای شهر بیش از حد پر بود و جدیت جدی بر هر چهره ای نشسته بود. یقیناً خداوند دعا را می شنود و آرامش ما طولانی خواهد شد.

سپس در پاورقی بعداً اضافه کرد: «تواضع به شادی ملی تبدیل شد، زیرا از حمله تهدید شده فرانسوی‌ها جلوگیری شد.» کشف مجدد روزه در روزگار ما در روزگار ما این حس رو به رشد در میان بسیاری وجود دارد.

که کشف مجدد روزه به‌عنوان یک فریاد توبه‌آمیز به سوی خدا برای احیای ممکن است وسیله‌ای باشد که خدا برای بیدار کردن و اصلاح کلیسای خود استفاده می‌کند.

برخی از اعمال رسولان مشاهده کرده اند که سه فعالیت در حال وقوع است: این معلمان و انبیا عبادت، دعا و روزه می کردند. از این سه فعالیت، دو مورد در حال تجدید حیات در سراسر جهان در زمان ما هستند.

وقتی در اینجا در پایان قرن بیستم به سراسر جهان نگاه می کنیم، شاهد بیداری پرستش قابل توجهی هستیم. همه موافق نیستند که بعد موسیقایی بیداری موهبتی غیرقابل آمیختگی است، چه از نظر کیفیت شعر و چه از نظر عالی موسیقی.

با این وجود، و روند تاریخ که می تواند انکار کند که هزاران کلیسا و جنبش وجود دارد که با سرزندگی و تمرکز خدا محور خداوند را ستایش می کنند که بیست و پنج سال پیش تقریباً چنین امتیازی برای ارتباط با خدا قائل نبودند.

در عبادت مانند امروز؟ نه تنها این، حرکت شگفت انگیزی از دعا در روزگار ما وجود دارد. دیوید برایانت این جنبش را در «امید در دست» مستند می‌کند و با ده‌ها مثال نشان می‌دهد که «خدا قوم خود را تحریک می‌کند تا به طور خاص، فزاینده و مداوم برای احیای جهان دعا کنند».

روزه این نوع تجدید حیات را نداشته است، مگر شاید در چند جا مانند کره جنوبی. این امر برخی را برانگیخته است که بپرسند: آیا خداوند مقرر نمی دارد که وقتی ما در نماز با شدت روزه غلبه کنیم، بهترین برکات او به کلیسا برسد؟

این نوع تشدید نماز همان روزه است. این یک علامت تعجب فیزیکی در انتهای جمله است: “خدایا تشنه قدرت هستیم.” این فریاد با بدن ما است، نه فقط روح ما: “من واقعاً منظورم این است، پروردگارا! اینقدر تشنه تو هستم من تجلی خودت را بیشتر از غذا می خواهم.»

دعانویس برای جلب عشق : فراخوان جاناتان ادواردز برای روزه در اولین بیداری بزرگ که این گرسنگی برای خدا باید دوباره علاقه به روزه را بیدار کند، چیز جدیدی نیست و تعجب آور نیست. قبلاً در زمان بیداری اتفاق افتاده است.

در حالی که بادهای اولین بیداری بزرگ در آمریکا در سال ۱۷۴۲ هنوز در حال وزیدن بود، جاناتان ادواردز، قوی ترین مدافع و نافذترین تحلیلگر آن، آرزو داشت که خداوند این نعمت را ادامه دهد و آن را در سراسر جهان افزایش دهد.

یکی از وسایلی که او تعریف کرد، روزه بود: وضعیت روزگار به شدت مستلزم پر بودن روح الاهی در خدمتگزاران است، و ما باید تا زمانی که آن را به دست نیاوریم، ۱۱۰ هول برای خود استراحت دهیم.

و برای این کار، من باید فکر کنم که وزیران، بیش از همه افراد، باید بسیار در نماز و روزه پنهان باشند، و همچنین در نماز و روزه با یکدیگر بسیار باشند.

به نظر من شرایط امروزی خواهد بود، اگر وزرای محله ای اغلب دور هم جمع می شدند و روزها را به روزه و دعای شدید در میان خود می گذرانند و با جدیت به دنبال آن ذخایر خارق العاده فیض الهی از بهشت ​​هستند که ما به آن نیاز داریم.

در این روز یک چیز دیگر در مورد روزه و نماز ذکر می کنم که فکر می کنم در آن غفلت در خدمتگزاران صورت گرفته است. و این است که اگر چه آنها توصیه و مو در موعظه خود بر انجام دعای پنهانی اصرار دارند. خیلی کم در مورد روزه مخفی گفته می شود.

این وظیفه ای است که منجی ما به پیروانش توصیه می کند، درست مانند دعای پنهانی. . . . اگرچه گمان نمی‌کنم که روزه مخفیانه باید به شکلی مشخص و ثابت به عنوان دعای پنهانی انجام شود.

اما به نظر من وظیفه‌ای است که همه مسیحیان مدعی باید آن را انجام دهند و مکرراً انجام دهند. بسیاری از موقعیت‌ها هم ماهیت معنوی و هم دنیوی دارند که به درستی به آن نیاز دارند.

و بسیاری از رحمت‌های ویژه‌ای وجود دارد که ما برای خود یا دوستان می‌خواهیم که شایسته است از این طریق خدا را بجوییم.۹ من فکر می‌کنم که قوم خدا در این سرزمین، در چنین زمانی، چنین خواهند بود.

در راه وظیفه خود که سه برابر روزه و نماز را انجام می دهند. در روزگار ما صداهایی با نداهای مشابه برای روزه و دعا برای احیاء بلند می شود. اما با توجه به درس‌های تاریخ، آزادی و حاکمیت خدا، و اقتدار کتاب مقدس بر برداشت‌های ذهنی، همه به اندازه ادواردز در مبارزه با واقعیت‌های احیاء متفکر و مراقب کتاب مقدس نیستند.

دعانویس برای جلب عشق : فستینگ و سیر تاریخ هشدارهای ادواردز برای فراخوان های معاصر ما به روزه ادوارد امیدوار بود که این بیداری بزرگ آخرین حرکت بزرگ روح خدا در سراسر جهان باشد که عصر طلایی پیروزی انجیل را قبل از آمدن مسیح.

او گفت: «بعید نیست که این کار روح خدا، که بسیار خارق‌العاده و شگفت‌انگیز است، طلوع یا دست‌کم مقدمه‌ای از آن کار باشکوه خدا باشد، که اغلب در کتاب مقدس پیش‌گویی شده است، که در حال پیشرفت و موضوع آن، جهان بشریت را نو خواهد کرد.» چنین نبود.