باطل کردن طلسم با لباس

باطل کردن طلسم با لباس : از یک سو، دولت خوب نظم و قانون را حفظ می کند. ارتباطات را باز نگه می دارد، آزادی مدنی را حفظ می کند و از آزادی بیان و آزادی تجمع محافظت می کند.

طلسم طور خلاصه، دولت خوب، بدون درگیر شدن در مجادلات مذهبی، فضایی را فراهم می کند که در آن انجیل می تواند به طور مؤثر موعظه شود. از سوی دیگر، دولت بد اجازه تجزیه را می دهد که برای نظم و قانون حکومت ما دعا می کنند.

باطل کردن طلسم با لباس

باطل کردن طلسم با لباس : شرایط ناامن سفر و ارتباطات ضعیف را مجاز می داند و محدودیت های ناعادلانه و خودسرانه را اعمال می کند. در همه این جهات، هر چند به درجات مختلف، حکومت بد مانع از تبلیغ مؤثر حقیقت می شود.

در بدترین حالت، دولت بد حق جهانی همه انسانها را برای ایمان به خدا و ابراز ایمان خود از طریق عبادت و اعلامیه عمومی محدود می کند یا کاملاً سرکوب می کند. امروزه در کشورهای تحت حاکمیت کمونیستی این شرایط را تا حدی می بینیم. بنابراین نتیجه گیری ما این است که حکومت خوب موعظه انجیل را تسهیل می کند، در حالی که حکومت بد مانع آن می شود. به همین دلیل حکومت خوب خواست خداست.

ما اکنون در موقعیتی هستیم که تعلیم اول تیموتائوس را در یک سری مراحل منطقی ساده ارائه دهیم: ۱. اولین خدمت و اطلاع رسانی مؤمنان هنگامی که با هم در اجتماع منظم با هم ملاقات می کنیم، دعا است. اولین موضوع مشخص برای نماز حکومت است. ما باید برای دولت خوب دعا کنیم. خدا مایل است که همه انسانها حقیقت انجیل را به آنها موعظه کنند. حکومت خوب موعظه انجیل را تسهیل می کند.

در حالی که حکومت بد مانع آن می شود. پس حکومت خوب خواست خداست. دعا با علم به اراده خداوند جمله پایانی خلاصه فوق گسترده ترین پیامدها را برای دعای ما دارد. در همه دعاهای مأثور، مسئله تعیین کننده، شناخت اراده خداوند است. اگر بدانیم آنچه را که دعا می کنیم مطابق خواست خداست، ایمان داریم که آن را ادعا کنیم. اما اگر به خواست خدا مطمئن نباشیم، دعای ما متزلزل و بی اثر است.

یعقوب به ما هشدار داد که چنین دعاهای متزلزلی مستجاب نخواهد شد: “زیرا کسی که متزلزل است مانند موج دریا است که باد رانده و پرتاب شده است. زیرا آن مرد گمان نکند که چیزی دریافت خواهد کرد. چیز خداوند است.” از سوی دیگر، یحیی اطمینانی را که از طریق دعا و روزه به خاطر اطمینان از اراده خدا به تاریخ می‌دهد، توصیف کرد: «و این اطمینانی است که ما به او داریم.

که اگر مطابق میل او چیزی بخواهیم، ​​او ما را می شنود و اگر بدانیم که ما را می شنود، هر چه بخواهیم، ​​می دانیم که خواسته هایی را داریم که از او می خواستیم. تعلیم یوحنا در این قسمت حول محور آگاهی از اراده خدا می چرخد. به شرطی که بدانیم به طور کامل مطابق با خواست خدا دعا می کنیم، ممکن است بدانیم که هر آنچه را که برایش دعا کرده ایم، «داریم».

استفاده از زمان حال «ما داریم» لزوماً نشان‌دهنده تجلی فوری چیزی نیست که برای آن دعا کرده‌ایم، اما نشان‌دهنده اطمینان فوری است که آن چیز قبلاً از طرف خدا به ما عطا شده است. پس از آن، مقدار زمان صرف شده برای تجلی واقعی آن نمی تواند بر این اطمینان اولیه تأثیر بگذارد. این با تعالیم مرقس مطابقت دارد: «بنابراین به شما می‌گویم، هر چه می‌خواهید، وقتی دعا می‌کنید.

باور داشته باشید که آنها را دریافت می‌کنید [به‌درستی، باور کنید که قبلاً آنها را دریافت کرده‌اید]، و آنها را خواهید داشت. ” دریافت در همان لحظه دعا می آید. پس از آن، تجلی واقعی آن چیزی که ما دریافت کرده ایم، در زمان مناسب به دنبال می آید. با این توضیح مقدماتی، اکنون می توان همان نوع تحلیل منطقی را که قبلاً در مورد اول تیموتائوس ۲: ۱-۴ به کار برد.

تعالیم یوحنا در این آیات را می‌توان به این صورت خلاصه کرد: ۱. اگر بدانیم که برای هر چیزی مطابق خواست خدا دعا می‌کنیم، می‌دانیم که او ما را می‌شنود.

باطل کردن طلسم با لباس : اگر بدانیم که خداوند ما را می شنود، می دانیم که چیزی را داریم که برایش دعا کرده ایم. (این لزوماً نشان‌دهنده تحقق فوری نیست.) برای درک کامل آنچه می‌توانیم با دعا برای دولت خود انجام دهیم.

باید تعالیم یوحنا را با آموزش پولس ترکیب کنیم. نتیجه این است: ۱. اگر برای چیزی دعا کنیم با علم به این که مطابق خواست خداست، اطمینان داریم که آن چیز به ما عطا شده است. حکومت خوب به خواست خداست. اگر این را بدانیم و برای حکومت خوب دعا کنیم، این اطمینان را داریم که دولت خوب به ما عطا می شود. پس چرا اکثریت مسیحیان هیچ اطمینانی از حکومت خوب ندارند؟ فقط دو دلیل می‌تواند داشته باشد.

یا اصلاً برای حکومت خوب دعا نمی‌کنند، یا برای حکومت خوب دعا می‌کنند، اما بدون اینکه بدانند خواست خداست. این نتایج حاصل از کتاب مقدس توسط مشاهدات شخصی من تأیید شده است. اکثریت بزرگ مسیحیان هرگز به طور جدی برای حکومت خوب دعا نمی کنند. از تعداد معدودی که برای حکومت خوب دعا می کنند، کمتر کسی با این اعتقاد کتاب مقدس که واقعاً خواست خداست این کار را انجام می دهد.

هر کدام از این توضیحات ممکن است در هر موقعیتی به کار رود، نتیجه یکسان است: خدا با دعاهای خود مسیحیان را ممکن ساخته است که حکومت خوب را تضمین کنند. مسیحیانی که از اعمال این اقتدار خدادادی کوتاهی می‌کنند، به شدت بزهکاری می‌کنند – هم نسبت به خدا و هم نسبت به کشورهایشان. من که در بریتانیا بزرگ شده ام.

اغلب از نحوه صحبت آمریکایی ها در مورد افسران دولت خود شوکه می شوم. من هیچ کشور اروپایی را نمی شناسم که مردم به خود اجازه دهند در مورد حاکمان خود با بی احترامی و بدبینی که مرتباً در آمریکا شنیده می شود صحبت کنند.

باطل کردن طلسم با لباس : طعنه آمیز این است که در یک دموکراسی انتخابی، کسانی که مدام از حاکمان خود انتقاد می کنند، در واقع از خود انتقاد می کنند، زیرا تغییر آن حاکمان و جایگزینی آنها با دیگران در اختیار آنهاست که در فرآیندهای انتخاباتی انتخاب شوند.