دعا برای ظالم

دعا برای ظالم : یا کاملاً مطمئن هستیم که در اختیار داریم، چنین احساس نمی‌شوند، زیرا ماهیت همه لذت‌ها در واقع فقط منفی است و فقط اثری بر از بین بردن درد دارد. در حالی که، از سوی دیگر، ماهیت درد یا شر واقعاً مثبت است و بلافاصله احساس می شود. با تملک یا چشم انداز قطعی آن، تقاضاهای ما فوراً افزایش می یابد و میل ما را برای تصاحب بیشتر و چشم اندازهای بیشتر افزایش می دهد. اما اگر ذهن به دلیل بدبختی مداوم افسرده شود و ادعاها به حداقل برسد، اقبال خوبی که ناگهان به وجود می آید ظرفیت پذیرش خود را نمی یابد.

دعا بدون ادعای قبلی خنثی شده است، اکنون ظاهراً تأثیر مثبتی دارد و بر این اساس تمام قدرت آن اعمال می شود. از این رو ممکن است ذهن را متشکل کند – یعنی برای آن کشنده باشد. به همین دلیل است که چنانکه مشهور است، انسان بسیار مراقب است که قبل از اعلام شادی، انسان را ابتدا امیدوار به خوشبختی کند، سپس چشم انداز آن را پیشنهاد کند.

دعا برای ظالم

دعا برای ظالم : ممکن است ما از مرگ دشمنان و مخالفان خود حتی پس از گذشت مدت طولانی غمگین شویم، تقریباً به اندازه مرگ دوستانمان – یعنی اگر آنها را به عنوان شاهدان درخشان خود از دست بدهیم. موفقیت اینکه اعلام ناگهانی برخی از خوشبختی ها ممکن است به راحتی بر ما تأثیر مهلک بگذارد، به این دلیل است که شادی و ناراحتی ما به رابطه خواسته های ما با آنچه به دست می آوریم بستگی دارد. بر این اساس، چیزهای خوبی که ما در اختیار داریم.

سپس کم کم آن را بشناسد تا به تدریج همه چیز برای او شناخته شود. هر بخش از مکاشفه قدرت اثر خود را از دست می دهد، زیرا یک تقاضا پیش بینی می شود، و هنوز جایی برای بیشتر باقی می ماند. با توجه به همه اینها، شاید بتوان گفت شکم ما برای خوشبختی ته است، اما راه ورود به آن تنگ است. آنچه گفته شد در مورد بدبختی های ناگهانی به همین صورت صدق نمی کند. از آنجایی که امید همیشه در برابر آنها مقاومت می کند، به همین دلیل به ندرت کشنده هستند.

این که ترس در موارد خوش اقبالی کار مشابهی را انجام نمی دهد به این دلیل است که ما به طور غریزی بیشتر به امید تمایل داریم تا ترس. همانطور که چشمان ما بر تاریکی ترجیح می دهند به نور. امید این است که میل به وقوع چیزی را با احتمال وقوع آن اشتباه بگیریم. شاید هیچ کس از این حماقت قلبی که تخمین صحیح عقل از احتمال را به قدری مختل می کند که او را کاملاً ممکن بداند واقعه را محتمل می سازد، مبرا نباشد، حتی اگر احتمال آن هزار به یک باشد. و با این حال، یک بدبختی غیرمنتظره مانند یک سکته سریع مرگ است.

در حالی که امیدی که همیشه ناامید است، و در عین حال دوباره به زندگی سرازیر می شود، مانند مرگ با شکنجه آهسته است. کسی که امیدش را رها کرده است، ترس را نیز رها کرده است. این معنای عبارت است. این طبیعی است که انسان به آنچه می‌خواهد ایمان داشته باشد و به خاطر آن که می‌خواهد به آن ایمان داشته باشد. اگر این خصلت طبیعت او که هم سودمند و هم آرامش بخش است، با ضربات سخت و مکرر سرنوشت از بین برود و به وضعیت معکوس کشیده شود، وقتی معتقد است که چون نمی خواهد چیزی باید اتفاق بیفتد و آنچه می خواهد.

هرگز نمی تواند اتفاق بیفتد فقط به این دلیل که او آن را آرزو می کند. این در واقع حالتی است که به آن استیصال گفته می شود. اینکه ما اغلب در دیگران اشتباه می‌کنیم همیشه دقیقاً به دلیل قضاوت نادرست ما نیست، بلکه به طور معمول همانطور که بیکن می‌گوید از سرچشمه می‌گیرد: زیرا بدون اینکه بدانیم، ما از همان ابتدا تحت تأثیر چیزهای کوچک به نفع یا علیه آنها بود.

همچنین اغلب در این واقعیت نهفته است که ما به ویژگی هایی که واقعاً در آنها کشف می کنیم پایبند نیستیم، بلکه از آنها نتیجه می گیریم که موارد دیگری وجود دارند که از نظر ما جدایی ناپذیر یا به هر حال با آنها ناسازگار هستند.برای مثال، وقتی سخاوت را تشخیص می دهیم، به این نتیجه می رسیم که صداقت وجود دارد. از دروغ به این نتیجه می رسیم که فریب وجود دارد.

دعا برای ظالم : از فریب، دزدی و غیره؛ و این راه را به روی بسیاری از خطاها باز می کند، بخشی به دلیل خاص بودن طبیعت انسان، و بخشی به دلیل یک جانبه بودن دیدگاه ما. درست است که شخصیت همیشه سازگار و مرتبط است. اما ریشه‌های همه کیفیت‌های آن بسیار عمیق است که نمی‌توان از روی داده‌های خاص در یک مورد خاص تصمیم گرفت که کدام کیفیت می‌تواند وجود داشته باشد و کدام یک نمی‌توانند با هم وجود داشته باشند.

استفاده از کلمه شخص در هر زبان اروپایی برای نشان دادن یک فرد انسانی ناخواسته مناسب است. در واقع به معنای ماسک یک بازیکن است و کاملاً مسلم است که هیچ کس خود را آنطور که هست نشان نمی دهد، بلکه هر کدام یک ماسک می زنند و یک نقش بازی می کنند. به طور کلی، کل زندگی اجتماعی یک کمدی مستمر است که افراد شایسته آن را بی ارزش می دانند.

در حالی که احمق ها از آن بسیار لذت می برند. اغلب اتفاق می افتد که ما چیزهایی را که ممکن است به نوعی برای ما مضر باشد، به زبان می آوریم، اما در مورد چیزهایی که ممکن است ما را مضحک جلوه دهد سکوت می کنیم. زیرا در این صورت تأثیر خیلی سریع بر علت می آید. انسان معمولی که از بی عدالتی رنج برده است در میل انتقام می سوزد. و بارها گفته اند که انتقام شیرین است.

این را فداکاری‌های زیادی که صرفاً به خاطر لذت بردن از انتقام انجام می‌شود، تأیید می‌کند. بدون هیچ قصدی برای جبران آسیبی که فرد متحمل شده است. سنتور نسوس از آخرین لحظات خود برای انتقام گیری بسیار هوشمندانه استفاده کرد و این واقعیت که مطمئناً مؤثر خواهد بود، مرگی تلخ را شیرین کرد. همین ایده، که به شیوه‌ای مدرن‌تر و معقول‌تر ارائه شده است.

دعا برای ظالم : در رمان برتلوتی، که به سه زبان ترجمه شده است، وجود دارد. والتر اسکات تمایل بشر به انتقام را با کلماتی به همان اندازه قدرتمند بیان می کند که واقعی هستند: “انتقام شیرین ترین لقمه ای است که تا به حال در جهنم پخته شده است!” اکنون سعی خواهم کرد توضیحی روانشناختی از انتقام ارائه دهم.