دعا برای ریشه کن شدن ظلم

دعا برای ریشه کن شدن ظلم : و در مجموع، به عنوان یک دیو متخاصم ظاهر می شود که هدفش سرنگونی، گیج کردن، و برهم زدن همه چیز است: اگر همه اینها در نظر گرفته شود. دلیلی برای پرسیدن وجود دارد: “چرا این همه سر و صدا وجود دارد؟ چرا این همه شلوغی، غوغا، ناراحتی و نیاز؟ چرا باید چنین چیز کوچکی نقش مهمی ایفا کند و در زندگی منظم مردم آشفتگی و سردرگمی ایجاد کند. بشر؟” اما برای محقق جدی، روح حقیقت به تدریج این پاسخ را آشکار می کند: این یک چیز جزئی نیست.

دعا اهمیت عشق کاملاً مطابق با جدیت و غیرتی است که با آن محاکمه می شود. هدف نهایی همه روابط عاشقانه، خواه ماهیت تراژیک یا کمیک باشد، واقعاً از همه اهداف دیگر در زندگی انسان مهمتر است و بنابراین کاملاً سزاوار جدیت عمیقی است که با آن دنبال می شود. در حقیقت، عشق چیزی کمتر از استقرار نسل بعدی را تعیین نمی کند. وجود و ماهیت شخصیت‌های دراماتی که وقتی ما خارج می‌شویم به صحنه می‌آیند، توسط یک رابطه عشقی بیهوده مشخص شده است.

دعا برای ریشه کن شدن ظلم

دعا برای ریشه کن شدن ظلم : که به همان اندازه خوب می داند که چگونه پیچیده ترین و بدترین امور را برنامه ریزی کند، مهم ترین روابط را منحل کند، قوی ترین پیوندها را قطع کند. که گاهی اوقات زندگی، سلامتی، ثروت، رتبه و خوشبختی فدای آن می شود. این امر باعث می شود که در غیر این صورت صادق، خیانتکار، و مردی که تا آن زمان وفادار بوده است، خیانت کند.

همان طور که وجود، وجود این افراد آینده مشروط به غریزه جنسی ما به طور کلی است، طبیعت، ذات همین افراد نیز مشروط به انتخابی است که فرد برای رضایت خود انجام می دهد، یعنی به وسیله آن عشق است، و از این طریق از هر نظر به طور غیر قابل برگشتی تثبیت می شود. این کلید مشکل است. در به کار بردن آن، اگر درجات مختلف عشق را تحلیل کنیم.

از زودگذرترین احساس تا پرشورترین اشتیاق، آن را به طور کامل‌تری درک خواهیم کرد. سپس خواهیم دید که تفاوت از درجه فردی شدن انتخاب ناشی می شود. بر این اساس عشق‌های نسل کنونی که در مجموع در نظر گرفته شده‌اند، عبارتند از مراقبه ترکیبی از نسل‌های آینده، و به‌عنوان نسل‌های بی‌شماری از نوع بشر.

عشق از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا مانند هر امر دیگری ربطی به ثروت یا بدبختی فرد فعلی ندارد. باید وجود و ماهیت خاص نوع بشر را در زمان های آینده تضمین کند. از این رو اراده فرد در جنبه ای بالاتر به عنوان اراده نوع ظاهر می شود. و این است که به عشق ها اهمیتی رقت انگیز و متعالی می بخشد، و جذبه ها و مشکلات آنها را متعالی می کند، احساساتی که شاعران قرن ها از به تصویر کشیدن آنها به طرق مختلف خسته نشده اند. هیچ موضوعی وجود ندارد که بتواند همان علاقه را به عشق برانگیزد.

زیرا هم به ثروت و هم بدبختی گونه ها مربوط می شود و به هر موضوع دیگری مربوط می شود که فقط به رفاه فرد به عنوان جسم به سطح مربوط می شود. به همین دلیل است که اگر یک درام انگیزه عشقی نداشته باشد، جذاب کردن آن بسیار دشوار است. از سوی دیگر، موضوع هرگز تمام نمی شود، اگرچه دائماً مورد استفاده قرار می گیرد.

آنچه در آگاهی فردی به عنوان غریزه جنسی به طور کلی آشکار می شود، بدون اینکه بر فرد خاصی متمرکز شود، به خودی خود، در شکل تعمیم یافته اش، اراده برای زندگی است. از سوی دیگر، آن چیزی که به عنوان غریزه جنسی به یک فرد خاص ظاهر می شود، به خودی خود اراده برای زندگی به عنوان یک فرد قطعی تعیین شده است.

در این مورد غریزه رابطه جنسی بسیار هوشمندانه نقاب تحسین عینی را بر تن می کند، اگرچه به خودی خود یک ضرورت ذهنی است و در نتیجه فریبنده است. طبیعت برای رسیدن به اهداف خود به این حیله ها نیاز دارد. هدف هر مرد عاشق، هر چقدر هم که تحسین او عینی و عالی به نظر برسد، ایجاد موجودی با طبیعت معین است، و این چنین است، با این واقعیت تأیید می شود که عشق متقابل نیست، بلکه مالکیت است. ضروری بدون داشتن تملک، تسلی برای مرد نیست که بداند عشقش جبران شده است.

در واقع، بسیاری از مردان به دلیل یافتن خود در چنین موقعیتی به خود شلیک کرده اند. از سوی دیگر، مردی را در نظر بگیرید که بسیار عاشق است. اگر نتواند عشقش را برگرداند، فقط به مالکیت راضی است. ازدواج‌های اجباری و موارد اغواگری مؤید این مطلب است، زیرا مردی که عشقش برگردانده نمی‌شود، غالباً با دادن هدایای زیبا به زن، علی‌رغم نارضایتی‌اش، یا انجام فداکاری‌های دیگر، تسلی می‌یابد تا او را به نفع او بخرد.

دعا برای ریشه کن شدن ظلم : هدف واقعی کل عشق عاشقانه، اگرچه افراد مربوطه از این واقعیت بی خبرند، این است که ممکن است موجودی خاص به جهان بیاید. و نحوه و نحوه انجام آن یک ملاحظه ثانویه است. هر چقدر هم که احساسات والا، و به ویژه آنهایی که عاشق هستند، ممکن است واقع گرایی فاحش استدلال من را رد کنند، با این حال در اشتباه هستند.

زیرا آیا هدف از تعیین دقیق فردیت های نسل بعدی، با احساسات پرشور و حباب های صابون ماورایی اش، هدفی بسیار والاتر و والاتر از آن دیگری نیست؟ آیا در میان تمام اهداف زمینی هدفی وجود دارد که مهمتر باشد یا بزرگتر؟ این به تنهایی با آن احساس ریشه‌ای که از عشق پرشور جدایی‌ناپذیر است، با جدیتی که با آن ظاهر می‌شود و اهمیتی که به چیزهای کوچکی که در حیطه‌اش است، همخوانی دارد.

تنها تا آنجایی است که ما این غایت را هدف واقعی می دانیم که به نظر می رسد دشواری های پیش آمده، مشکلات و مشقت های بی پایان متحمل شده، تا به هدفی که دوست داریم، برسیم. زیرا این نسل آینده در تمام عزم فردی خود است که خود را به واسطه این همه کشمکش و مشکل به وجود می آورد.

در واقع، خود نسل آینده در حال حاضر در انتخابی دقیق، قطعی و ظاهراً هوس‌انگیز برای ارضای غریزه جنسی که ما آن را عشق می‌نامیم، دست و پنجه نرم می‌کند. این محبت فزاینده دو عاشق نسبت به یکدیگر در حقیقت اراده برای زندگی موجود جدیدی است که آنها والدین آن خواهند شد. در واقع، در ملاقات نگاه های اشتیاق آنها، زندگی یک موجود جدید شعله ور می شود.

دعا برای ریشه کن شدن ظلم : و خود را به عنوان فردیت سازمان یافته آینده نشان می دهد. عاشقان آرزوی این را دارند که واقعاً متحد شوند و یک موجود باشند و تا آخر عمر چنین باشند.