طلسم برای موفقیت در کارها

طلسم برای موفقیت در کارها : در میان ابرها می آید و بر وسیله نقلیه خود به سمت راست روح القدس، جبرئیل می نشیند. هیبت و تکریم اعلیحضرت در میان انبوه مقدسین نفوذ می کند که اکنون مولای، عدون، سلطان و امام خود را می بینند. هنگامی که او به منبر داوود می رسد، راهی را باز می کنند.

دعا جایی که همه آنها را به دعا و نیایش هدایت می کند و سپس به آسمان بالا می رود. این واقعه معروف به اسراء و معراج زمانی رخ داد که پیامبر در مکه زندگی می کرد. اسراء سفر شبانه پیامبر به بیت المقدس در یک شب و معراج عروج او به آسمان در قبه الصخره است.

طلسم برای موفقیت در کارها

طلسم برای موفقیت در کارها : عبارت «کسی که از او لذت می‌برید» را با «کسی که روح من از او لذت می‌برد» مقایسه کنید. می‌توانیم صحنه‌ای را در کوه معبد تصور کنیم که همه انبیا و رسولان، همه ۱۲۴۰۰۰ نفر، منتظر آمدن ناگهانی رسول عهد هستند با غرش رعد و برق به آنها ظاهر می شود.

خداوند این واقعه را در کلام خود بیان می کند: منزه است خدایی که بنده خود را شبانه از مسجدالحرام به دورترین مسجدی که ما برکت دادیم، برد تا برخی از آیات خود را به او نشان دهیم. : زیرا اوست که می شنود و بیناست».

آمدن شیلو پیدایش ۴۹:۱، ۱۰ به ما می‌گوید: «و یعقوب پسران خود را خواند و گفت: «جمع شوید تا به شما بگویم در روزهای آخر چه خواهد آمد… عصا از یهودا دور نخواهد شد، قانون‌گذار از میان پاهایش تا شیلو بیاید.

و اطاعت مردم (امتها) برای او خواهد بود.» این تنها مورد استفاده از کلمه شیلو در کل کتاب مقدس عبری است. چه مفهومی داره؟ بسیاری از دانشمندان مسلمان از جمله پروفسور عبدالاحد داوود کوشیده اند توضیح دهند که این کلمه شیلوه باید واقعاً شیلواخ به معنای «رسول» تلفظ شود.

این کلمه را چنین تعریف می کند: کسی که آن را دارد، آنچه متعلق به او است، آرامش به معنای نامشخص از آنجایی که نمادهای مصوت دیاکراتیک تا قرنها بعد در متن عبری درج نشده بود.

ممکن است به خوبی امکان داشته باشد که تلفظ اصلی کلمه در واقع شیلواخ باشد تا شیلو یا شیلو. به عبارت «در روزهای آخر» توجه کنید. این لمس آخرالزمانی اشاره به آخرین رسولی است که در روزهای آخر خواهد آمد و اطاعت همه ملت ها را می طلبد.

یعقوب اساساً می‌گوید: «پادشاهی یهودا (یهودیان) پادشاهی خواهد کرد و شارع (موسی) پادشاه آن تا ظهور رسول خدا (که از یهودا نیست) خواهد بود. سپس همه تسلیم خواهند شد و او را پادشاه اعلام خواهند کرد.» این نمی تواند به عیسی اشاره کند.

زیرا به گفته مسیحیان، عیسی از نسل یهودا بود. اما عصا، یهودا (یهودیان) را ترک خواهد کرد و به شیلو داده خواهد شد که ملتها را تغییر خواهد داد. امیرالسلام (سر شالوم) هنگامی که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) دوازده یا سیزده ساله بود.

عموی خود ابوطالب را در یک سفر کاری به بوسترا در سوریه همراهی کرد. با رسیدن کاروان مکه، راهبی به نام بحیرا، مردان را به دقت بررسی کرد. او از کتاب مقدس خود مطلع شده بود که طلوع پادشاهی توسط برگزیده خدا نزدیک است.

وقتی مردها رسیدند و نشستند، بحیرا با دقت به همه آنها نگاه کرد اما هیچ نشانه ای از نور را در چهره آنها مشاهده نکرد. ابوطالب پس از پرس و جو از حضور همه ۱۸۳ مرد، به بحیرا مطلع شد که پسری در بیرون رها شده است تا گله را نگه دارد.

طلسم برای موفقیت در کارها : بحیرا از او خواست تا او را ببیند و وقتی پسر وارد شد، راهب مملو از هیبت و احترام شد. خطاب به پیامبر جوان می‌گوید: «از تو به نام لات و عزّا سؤال می‌کنم…» اما ناگهان پسری حرف او را قطع کرد و گفت: «هیچ نامی برای من منفورتر از آن دو نیست».

بحیره پس از گفتگوی کوتاه با محمد جوان، از ابوطالب پرسید که نسبت او با پسر چیست؟ ابوطالب از ترس این وضعیت پاسخ داد: «او پسر من است. بحیرا گفت: “او نمی تواند پسر شما باشد، زیرا این پسر یتیم است.” بحیره سپس خواست.

تا بین تیغه های پیامبر صلى الله علیه و آله ببیند و همان طور که گمان مى کرد، خال مادرزادى، نماد نبوت و سلطنت بر کتف چپ او بود. در حالی که عبارت حمصره الشیخمو در گوشش طنین انداز بود.

به ابوطالب گفت: این پسر را به مکه برگردان زیرا برای این پسر برادرت چیزهای بزرگی در انتظار است. اشعیا به ما می گوید: “زیرا برای ما فرزندی متولد شد، پسری به ما داده شد و حکومت بر دوش او خواهد بود (او نماد فرمانروایی را بر دوش خود خواهد داشت و نام او خواهد بود.

ممکن است برخی از مسیحیان را بیابید که کلمه “ناصری” را به جای “شاخه” می خوانند تا بیشتر عیسی را درگیر کنند زیرا کلمه اصلی عبری برای دومی است. یقیناً متی این است که آیات اشعیا و دیگر قسمت‌های ادعایی را که ترجیح داده به آن ارجاع ندهد، تفسیر کرد.

زیرا ادعا می‌کند که این همان چیزی است که «انبیا درباره آن صحبت کرده‌اند». این را با انجیل یوحنا مقایسه کنید که فیلیپ را از ناتانائیل می‌پرسد: «آیا چیز خوبی از ناصره می‌تواند حاصل شود» ناتوانی متی در نقل و تفسیر دقیق عهد عتیق (او حداقل شصت بار در انجیل خود از انجیل عبری نقل می‌کند) دلیل کافی برای رد نظر او مبنی بر مترادف بودن «ناصری» و «شاخه» است.

این واقعیت واضح است که کلمه ناصری یک بار در تمام نوشته مقدس یهودیان وجود ندارد. بیایید به سؤال اصلی خود بازگردیم: چرا خداوند از یسی نام برده است نه داوود؟ آیا این می تواند یسی دیگر باشد.

طلسم برای موفقیت در کارها : نه پدر داوود؟ به ما می‌گوید برای اسماعیل… تغییراتی که در نام‌های خاص در دهان کودکان کوچک ایجاد می‌شود، تعداد زیادی از این اختصارات خاص را به خود اختصاص می‌دهد.

چه کسی می‌تواند حدس بزند، برای مثال‌های امروزی، باب و دیک به وجود آمدند. از رابرت و ریچارد؟ … چنین اشکالی به ویژه در زمان های بعدی رایج بود … و بسیاری موارد دیگر در تلمود، که انواع دیگر مخفف ها را نیز به نمایش می گذارد.