طلسم تسخیر

طلسم تسخیر : او عدالت را به حقیقت قیام خواهد کرد. تا زمانی که عدالت را در زمین برقرار نکند شکست نمی خورد و ناامید نمی شود. و جزایر منتظر شریعت او خواهند بود. خداوند خداوندی که آسمانها را آفرید و آنها را گسترد و زمین و آنچه را که از آن می آید گستراند و به مردمان روی آن نفس و به کسانی که بر آن راه می روند روح می بخشد چنین می گوید.

دعا تو را به عدالت خواندم و دست تو را خواهم گرفت. من تو را نگاه خواهم داشت و تو را به عنوان عهد با قوم و چراغی برای غیریهودیان خواهم داد. چشم باز کردن، بیرون آوردن زندانیان از زندان، آنهایی که در تاریکی از زندان ۱۶۹ نشسته اند.

طلسم تسخیر

طلسم تسخیر : من خداوند هستم، این نام من است، و جلال خود را به دیگری نخواهم داد و ستایش خود را به تمثال های تراشیده نخواهم داد. اینک چیزهای پیشین واقع شده است و من چیزهای جدیدی را اعلام می کنم. قبل از ظهور آنها به شما می گویم. ای که به دریا فرود می‌آیید.

و هر چه در آن است، جزایر و ساکنان آن، برای خداوند آواز جدید و ستایش او را از کرانه‌های زمین بخوانید. ۱۱) بیابان و شهرهایش صدای خود را بلند کنند، دهکده هایی که قیدار در آن ساکن است. بگذار ساکنان سلا (صخره) آواز بخوانند، از بالای کوه ها فریاد بزنند.

خداوند را جلال دهند و ستایش او را در جزایر اعلام کنند. خداوند مانند مردی نیرومند بیرون خواهد رفت و مانند مرد جنگی حسادت را برمی انگیزد. او فریاد خواهد زد، بله، غرش. او بر دشمنان خود پیروز خواهد شد.». برگزیده خدا روح القدس (نه سومین شخص تثلیث) را به ارث خواهد برد و برای غیریهودیان داوری خواهد کرد.

در بازار، نه، او حتی در میدان جنگ صدایش را به گوش نمی رساند، زیرا او «خداوند ناشنوا را نخواند». چگونه چنین توصیفی برازنده عیسی است که ظاهراً تازیانه از ریسمانهای کوچک درست کرد و گوسفندان و گاوها را از معبد بیرون کرد و پول صرافان را در حالی که میزهایشان را واژگون می کرد ریخت و فریاد می زد: «مکتوب شده است.

توجه کنید که چگونه خدا برگزیده خود را یا «بنده» خود می نامد و نه «پسر» را همانطور که در یک پیشگویی مسیحایی انتظار دارید. هنگامی که اصحاب پیامبر از او پرسیدند که چگونه او را خطاب کنند.

حضرت فرمود: عبده و ۱۷۰ رسوله، یعنی بنده او و سپس رسول او هستم. همچنین توجه داشته باشید که یکی از القاب عالی پیامبر است. سه شرط در پیشگویی فوق وجود دارد که فقط محمد آنها را برآورده کرد پیام در سرزمین غیر یهودیان پذیرفته می شود.

امروزه همه مسلمانان جهان گویم هستند، در حالی که تنها تعداد کمی از یهودیان مخلص زمان پیامبر دعوت نبوت او را پذیرفتند که یکی از آنها عبدالله بن سلام (رضی الله عنه) بود. اگرچه غیریهودیان یونانی آموزه های پولس مربوط به مسیحیت ۱۷۱ را پذیرفتند.

کشور جزیره ای اندونزی بیشتر از کل جهان عرب مسلمان دارد! مسیحیت امروزی نیز می‌تواند ادعاهایی مشابه این را در مقیاس کوچک‌تر داشته باشد. ساکنان قیدار (عرب) پیام را کاملاً می پذیرند در اینجاست که پیام پولس و عیسییان به طرز تاسف‌باری از نقطه‌نظر فاصله می‌گیرد.

طلسم تسخیر : این آرزوی متی است که باعث می‌شود او در شصت جای کمتر از انجیل خود به کتاب مقدس عبری اشاره کند تا تحقق نبوی در شخص عیسی را ثابت کند. کاربرد او از اشعیا در مورد عیسی در متی بی اساس و اشتباه است.

برگزیده باید توسط غیریهودیان، جزیره نشینان و اعراب پذیرفته شود. افسوس که یوحنا در مورد عیسی فقیر اعتراف می کند: “او نزد خود آمد و خود او را نپذیرفتند” باید برای شما آشنا به نظر برسد.

پیدایش به ما می‌گوید: «اینها نسل‌های اسماعیل، پسر ابراهیم هستند، که هاجر مصری، کنیز ساره، او را برای ابراهیم زایید: و اینها نام‌های پسران اسماعیل است. نام‌ها بر حسب نسل‌هایشان: نخست‌زاده اسماعیل، نباجوت. و قیدار و ادبیل و میبسام و میشمه و دومه و ماسا و حدار و تما و جتور و نافیش و کدمه. قیدار دومین پسر اسماعیل از اجداد حضرت محمد است.

و کوچک قومی زیرا نور شما آمده است! و جلال خداوند بر تو برخاسته است. ۲) زیرا اینک، تاریکی زمین را خواهد پوشاند و تاریکی عمیق مردم را. و خداوند بر شما قیام خواهد کرد و جلال او بر شما ظاهر خواهد شد.

طلسم تسخیر : امتها به نور تو خواهند آمد و پادشاهان به روشنایی طلوع تو. چشمان خود را به اطراف بلند کن و ببین: همه جمع می شوند، به سوی تو می آیند.

پسرانت از دور خواهند آمد و دخترانت در کنار تو شیر خواهند خورد. آنگاه خواهید دید و درخشنده خواهید شد و دلتان از شادی متورم خواهد شد.