دعانویس مجرب در کهگیلویه و بویراحمد

دعانویس مجرب در کهگیلویه و بویراحمد فکر کنم از عمه الویرای من خبر نداری؟» من این کار را نکردم، و دلیل خاصی هم نداشتم که چرا باید این کار را بکنم؛ اما قبل از اینکه بتوانم کلید را بزنم، دایک معاون کلانتر اسکلت خصوصی مالوری‌ها را گرفته و او را نگه داشته و آناتومی‌اش را توضیح می‌دهد. حالا، از هر چیزی که تا به حال دیده یا شنیده بودم، همیشه فکر می‌کردم آقای کریگ مالوری یکی از اعضای گروه گاوصندوق امن انواع دعا است.

دعا البته، آنها در پلاک ۴ غربی زندگی می‌کنند؛ اما این خیابان برای یکی از خانواده‌های قدیمی به اندازه کافی به خیابان نزدیک است. و وقتی مردی را پیدا می‌کنید که وقت خود را به عنوان رئیس کمیته‌های مسابقات قایق‌رانی، و قاضی‌های حرفه‌ای، و معاون رئیس یک باشگاه بزرگ صرف می‌کند، احتمالاً حداقل او را در دسته ثروتمندان هفت رقمی قرار می‌دهید. با این حال، طبق گفته دوک، درآمد مالوری به اندازه حقوق یک فروشنده لباس بیست دلاری که سعی می‌کند در یک آپارتمان سی و پنج دلاری زندگی کند، به کشش نیاز دارد.

و این همان محله ای است که در آن می‌توانید با پنجاه هزار دلار در سال به اندازه پانصد هزار دلار درآمد داشته باشید! تنها چیزی که مالوری‌ها باید منتظرش می‌بودند، زمانی بهترین استاد دعانویس در شهر های ایران بود که عمه الویرا کیسه پوست فک خود را با ردایی از افتخار معامله کند و در املاک و مستغلات خود آسوده خاطر شود. او نزدیک بود ۲۸۱عمه هفتاد ساله بود، و وقتی برای اولین بار برای زندگی به آن خانه‌ی قدیمی روستایی، آن طرف فورت جورج، رفت، تا خیابان بیست و سوم، یک سفر نصفه روزه بود. اما او به زندگی‌اش ادامه داد، و نیویورک هم به رشدش ادامه داد، و حالا او صاحب یک مرتع گاو در دو بلوک دورتر از ایستگاه مترو است، و در زمینی به ارزش هزار دلار در هر فوت، سیب‌زمینی پرورش می‌دهد.

دعانویس مجرب در کهگیلویه و بویراحمد

به دلیل سلیقه‌ها و عادات متفاوت، او و برادر کریگ هرگز با هم خوب کنار نمی‌آمدند و سال‌های زیادی بود که هر کدام سعی می‌کردند وجود دیگری را فراموش کنند. اما وقتی دایکمن کوچولو به دنیا آمد، یخ روابطشان آب انجام جادو و دعا شد. او هیچ توجهی به دخترها نکرده بود؛ اما پسر بودن فرق داشت. او که هرگز پسری برای خود نداشت تا به او امر و نهی کند، تمام کینه‌اش را سر دایک خالی می‌موثرترین طلسم و دعا کرد. عمه الویرا پیرزن خوب و پرهیزگاری بود؛ و همین که دایک کوچولو ظاهراً از طعم انجیلی که در سومین سالگرد تولدش به او هدیه داده بود، خوشش می‌آمد، آینده‌اش را در ذهنش رقم زد.

او می‌گوید: «او اسقف خواهد شد!» و اشاره می‌کند که با توجه به پیشرفت دیکمن در این مسیر، او قصد دارد او را با کالاهای دنیوی پر کند. تا سن پانزده سالگی، دایک تقلید نسبتاً خوبی از یک اسقف در حال رشد ارائه می‌دهد. او جوانی با موهای روشن و خوش‌صحبت است که به خوبی با معلم مدرسه یکشنبه خود کنار می‌آید و عباراتی را تکرار می‌کند. ۲۸۲از مزامیر برای عمه الویرا، وقتی که برای ملاقات سالانه‌اش پایین می‌آید. اما از آن به بعد، بولتن‌ها دیگر چندان مساعد نبودند. در مدارس مختلف پیش‌دبستانی که او در آنها امتحان می‌داد، به نظر می‌رسید که بیش از حد سرزنده است و نمی‌تواند در یادگیری زبان‌های مرده پیشرفت زیادی داشته باشد.

تقریباً تنها دروسی که او در کلاسش تدریس می‌کرد، بزدلی و فوتبال و آتش درست کردن با مبلمان مدرسه بود. اخراج شدن آنقدر برایش عادی شده بود که تا آخرین لحظه، حتی برای باز کردن چمدانش هم توقف نکرد. نه اینکه این جزئیات دلخراش به عمه الویرا منتقل شده باشد. مالوری‌ها با دکتر کردن بازده‌ها شروع کردند و در بازی نمایش اینکه دایک کوچولوی مقدس‌نما دارد به عمه تبدیل می‌شود، به متخصصان ثابت قدم تبدیل شدند. هر چه بیشتر تمرین می‌کردند، تخیلاتشان سخت‌تر به کار گرفته می‌شد؛ چون وقتی دایکمن داشت سال آخر دانشگاهش را با سختی پشت سر می‌گذاشت، آنقدر تبدیل به یک پسر هیکی تمام عیار شده بود که اگر در یک آسایشگاه نابینایان هم بود، برای ورزش دیده می‌شد. بنابراین آنها مجبور بودند بهانه‌ای پس از بهانه دیگر بتراشند تا مانع از دیدن او توسط عمه الویرا شوند.

و در عین حال برای او داستان‌هایی تعریف می‌کردند که چگونه او به زودی وارد مدرسه الهیات خواهد شد؛ البته به این امید که عمه از انتظار خسته شود و شروع به بی‌خیالی کند. دایک می‌گوید: «زیاده‌روی کردند، همین. من ازش یه اسقفِ سالم و سرحال می‌ساختم! چی؟»۲۸۳ من می‌گویم: «واقعیت این است که تو فقط استایل یک کشیش درست و حسابی را نداری.» که البته چندان هم عجیب و غریب نیست. او مردی جوان، قدبلند، با مفاصلی شل، شانه‌های شیب‌دار، صورتی کشیده و باریک است که معمولاً با سیگار تزئین شده است.

و موهایش را به رنگ کاهی کوتاه کرده و به شکل مخملی کوتاه کرده است. لباسش مرتب اما گران‌قیمت است – شلوار دولایه، کفش‌های پاشنه‌بلند و یک کلاه سبز مخصوص یدلینگ با پاپیون پشت آن. او با لهجه‌ای انگلیسی صحبت می‌کند که در نیوهیون رایج است، و وقتی در حال استراحت است، سعی می‌کند وانمود کند که آنقدر از زندگی خسته شده که هر لحظه خطر خواب رفتن دارد. با توجه به اجراهای گذشته‌ی دایک، می‌توانم بگویم که او ساعات خواب‌آلود زیادی نداشت. اما با وجود تمام دردسرهایی که کشیده بود، نمی‌توانستم او را چیزی بیشتر از بازیگوشی تصور کنم. البته، خانه‌نشینی خشن در میان بچه‌های بی‌سرپرست تا زمانی که نیروهای ذخیره را صدا زدند.

و خراب کردن شلنگ آتش‌نشانی روی یک هنرمند وودویل از روی جعبه، و دویدن وحشیانه با یک تراموا که توقیف شده بود، چیزی نیست که بتوان آن را پسرانگی معصومانه نامید؛ اما، به هر حال، هیچ چیز واقعاً شرورانه‌ای در مورد دایک وجود نداشت. شوخ طبعانه بیان می‌کند. به او یک ماشین توریستی پرقدرت بدهید که هشت یا نه نفر از اعضای تیم فوتبال در آن باشند، و او دوست داشت در ایالت کنتیکت پرسه بزند و بنزین نیمه‌شب را بسوزاند و روستاییان را به خواب ببرد. ۲۸۴با آهنگ بولا-بولا بخواب. یک تفریح ​​کاملاً بی‌ضرر – اگر بزرگراه‌ها خلوت نگه داشته می‌شدند. همه جمعیت دانشجویان می‌گفتند که او آدم خوبی است.

دعانویس مجرب در کهگیلویه و بویراحمد و حیف انواع دعا است که فقط به خاطر تنبلی‌اش در چند امتحان، از گرفتن مدرک محرومش کنند. اما این کاری بهترین استاد دعانویس در شهر های ایران بود که دانشکده انجام داد، و مردم خانه هم خیلی شیطنت کردند. دایک تقریباً یک سال بود که برگشته بود و در فهرست افراد طبقه‌بندی نشده قرار داشت، و احتمال ورود غیرقانونی‌اش به مدرسه‌ی الهیات هر روز بدتر می‌انجام جادو و دعا شد. او آقای مالوری را تشویق کرده بود که به او یک رودستر کوچک دو سیلندر بدهد، و تنها لذت واقعی زندگی‌اش این بود که می‌توانست چند فارغ‌التحصیل قدیمی را سوار ماشین کند و به یک سواری تفریحی برود. اما بعد از اینکه پیرمرد هزینه یک دستگاه جدید را صرف جریمه‌ها و تعمیرات دادگاه پلیس موثرترین طلسم و دعا کرد.