دعا نویس یهودی

دعا نویس یهودی : زیرا هنگامی که معده پر است، بدن برای موعظه، دعا، مطالعه، یا ضمیمه ۱۸۵ برای انجام هر کار خوب دیگری خدمت نمی کند. تحت چنین شرایطی کلام خدا نمی تواند باقی بماند.

دعا در اختیار عقل و تأملات باقی بماند و تعیین کند که برای کنترل بدنش چقدر باید انجام دهد. زیرا تحمیل یک فرمان در این باره بر کل گروه و جماعت کاملاً بیهوده است، زیرا ما بسیار متفاوت با یکدیگر هستیم: یکی قوی و دیگری در بدن ضعیف، به طوری که اگر بخواهد بدن را بیشتر می کشد و دیگری را کمتر.

دعا نویس یهودی

دعا نویس یهودی : لوتر در مورد نیازهای مختلف افراد مختلف اظهار نظر می‌کند.] او زمان مشخصی را تعیین نمی‌کند که چه مدت باید روزه بگیریم، همانطور که پاپ انجام داده است، اما این را به فرد واگذار می کند که مثل همیشه روزه بگیرد تا هوشیار بماند و بدن را بار پرخوری نکند.

سالم و مناسب برای خدمات خوب باقی بمانند. . . . روزه گرفتن خوب است. اما تنها زمانی می توان آن را روزه واقعی نامید که به بدن غذای بیشتری از آنچه برای حفظ سلامتی نیاز دارد ندهیم. بگذارید بدن کار کند و مراقب باشید.

مبادا الاغ پیر بیش از حد بیهوده شود و برای رقصیدن روی یخ، استخوانی بشکند. بدن باید مهار شود و از روح پیروی کند. نباید مانند کسانی باشد که وقتی روزه می گیرند، یک بار آنقدر از ماهی و شراب پر می شوند که شکمشان پف می کند.

در مورد این سنت پل می گوید: «. . . در زحمات، در دیده بانی، در روزه داری. . ” (دوم قرنتیان ۶:۵). دومی مهربانی است که باید تحمل کرد و در عین حال با کمال میل پذیرفت. در مورد این سنت پولس می گوید: “تا امروز هم گرسنه و هم تشنه هستیم” (اول قرنتیان ۴: ۱۱). و مسیح در مورد آن می گوید: «وقتی داماد از آنها گرفته شود .

هر زمان که سؤالی در مورد انتخاب وزیر وجود دارد. در نهایت، هر زمان که قرار است در مورد هر موضوع دشواری با اهمیت زیاد بحث شود، یا دوباره هنگامی که قضاوت های خشم خداوند ظاهر می شود (مثل طاعون، جنگ، و قحطی) – این یک حکم مقدس و یک نجات برای همه اعصار است.

ما از آن یا برای تضعیف و تسلیم کردن بدن استفاده می کنیم که ممکن است ناخواسته عمل نکند، یا برای اینکه بهتر برای دعاها و مراقبه های مقدس آماده شویم، یا این که ممکن است شاهدی بر خودسپاری ما در برابر خدا باشد، زمانی که می خواهیم قبل از آن به گناه خود اعتراف کنیم.

به او پس از اشاره به آنا در لوقا و نحمیا در نحمیا به همین دلیل، پولس می گوید که مؤمنان اگر برای مدتی از بستر ازدواج خودداری کنند، به درستی عمل می کنند تا برای دعا آزادتر شوند و روزه داری.

در آنجا روزه را با دعا به عنوان کمک به آن ملحق می‌کند و هشدار می‌دهد که به خودی خود اهمیتی ندارد، مگر اینکه برای این منظور به کار می‌رود [اول قرنتیان ۷: ۵].

دعا نویس یهودی : موسسات دین مسیحیت، زندگی پرهیزگاران در تمام طول دوره خود باید با صرفه جویی و متانت باشد، به طوری که تا آنجا که ممکن است شباهتی به روزه داشته باشد.

اما، علاوه بر این، نوع دیگری از روزه‌داری وجود دارد که خصوصیت آن موقتی است، زمانی که چیزی را از رژیم عادی زندگی، یا برای یک روز یا برای مدت معین، کنار می‌گذاریم، و خود را متعهد به محدودیت شدیدتر و شدیدتر در رژیم غذایی نسبت به معمول می‌کنیم.

موسسات دین مسیحیت، جلد ۲. م آتیو اچ انری (کشیش پروتستان انگلیسی و مبین کتاب مقدس که از ۱۶۶۲ تا ۱۷۱۴ زندگی می کرد) اگر تشریفات روزه ما، هر چند مکرر، طولانی و شدید، باعث ایجاد مزاحمت بر محبت های دینی نمی شود.

برای تسریع نماز برای افزایش غم و اندوه الهی و تغییر خلق و خوی ذهن و سیر زندگی ما برای بهتر شدن، اصلاً نیت را اجابت نمی کنند و خداوند آنها را به گونه ای که برای خود انجام داده نمی پذیرد.

تفسیری بر کل کتاب مقدس، جلد (نویسنده معنوی انگلیسی که از زندگی می کرد) اگر دین از ما می خواهد که گاهی روزه بگیریم و طبیعی خود را انکار کنیم.

گمان می‌کنم به ندرت وزیری در این سرزمین وجود داشته باشد، اما از شنبه تا سبت دعا می‌کرد که خداوند روح خود را جاری کند و اصلاح و احیای دین را در کشور انجام دهد و ما را از بی‌اعتمادی و بی‌حرمتی دور کند.

ناپاکی، دنیاپرستی و سایر گناهان; و ما سال به سال روزه عامه و مناجات با خدا را برپا داشته ایم تا به عقب ماندگی های خود اعتراف کنیم و به گناهان خود خضوع نماییم و از خداوند آمرزش و اصلاح طلبی کنیم و اکنون که اصلاحی اینقدر بزرگ و گسترده به طور ناگهانی رخ می دهد.

و به طرز شگفت انگیزی در همان چیزهایی که از خدا خواسته ایم به انجام رسیده است، آیا آن را تصدیق نمی کنیم؟ برخی از افکار در مورد احیاء، در آثار جاناتان ادواردز، جلد.

وضعیت زمانه به شدت مستلزم پر بودن روح الاهی در خدمتگزاران است و ما نباید تا زمانی که آن را به دست آوریم به خود استراحت دهیم.

و برای [انجام] این کار، من باید فکر کنم که وزیران، بیش از همه افراد، باید بسیار در نماز و روزه پنهان باشند، و همچنین در نماز و روزه با یکدیگر بسیار باشند.

دعا نویس یهودی : به نظر من شرایط امروزی خواهد بود، اگر وزرای محله ای اغلب دور هم جمع می شدند و روزها را به روزه و دعای شدید در میان خود می گذرانند و با جدیت به دنبال آن ذخایر خارق العاده فیض الهی از بهشت ​​هستند که ما به آن نیاز داریم. در این روز