دعا برای زیاد شدن مشتری

دعا برای زیاد شدن مشتری : مردی که بی‌دقت می‌نویسد ثابت می‌کند که خودش برای افکارش ارزش زیادی قائل نیست. زیرا تنها با متقاعد شدن به حقیقت و اهمیت افکارمان است که در ما الهام می‌شود تا صبری پایان ناپذیر برای کشف واضح‌ترین، بهترین و قوی‌ترین بیان آن‌ها به وجود آید. همانطور که بقایای مقدس یا آثار هنری گرانبها را در ظروف نقره ای یا طلایی قرار می دهد. به همین دلیل بود که نویسندگان قدیمی – که افکارشان به قول خودشان هزاران سال دوام آورده و از این رو لقب ارجمند کلاسیک را یدک می کشند.

دعا با دقتی جهانی می نوشتند. در واقع گفته می شود که افلاطون هفت بار مقدمه جمهوری خود را با اصلاحات مختلف نوشته است. از سوی دیگر، آلمانی‌ها به دلیل بی‌توجهی به سبک نوشتاری، بیش از همه ملت‌ها برجسته هستند، همان‌طور که به دلیل بی‌توجهی به لباس، هر دو نوع شلختگی که منشأ آنها در خصلت ملی آلمان است.

دعا برای زیاد شدن مشتری

دعا برای زیاد شدن مشتری : و تنها مردی است که خیال‌پردازی‌اش به طور تصادفی توسط آنها برانگیخته می‌شود که چهره‌ها را می‌بیند. افراد دیگر فقط تاری ها را می بینند. تفاوتی که به آن اشاره شد برای هر سبک نوشتاری به طور کلی صدق می کند، و همچنین اغلب در موارد خاصی با آن مواجه می شود. مثلاً در کتابی که به تازگی منتشر شده خواندم: ننوشته ام که تعداد کتاب های موجود را زیاد کنم. این دقیقاً برعکس آن چیزی است که نویسنده در نظر داشت، و در معامله بی معنی است.

همان طور که بی توجهی به لباس باعث تحقیر جامعه ای می شود که مرد در آن حرکت می کند، سبک عجولانه، بی دقت و بد نیز نشان دهنده بی احترامی تکان دهنده ای به خواننده است و خواننده به درستی با نخواندن کتاب آن را مجازات می کند. در نویز. کانت رساله ای در مورد قوای حیاتی نوشته است. اما می‌خواهم بر آن‌ها فاتحه‌ای بنویسم، زیرا استفاده تجملاتی آن‌ها به شکل کوبیدن، چکش زدن و غلت خوردن، تمام زندگی من را به عذاب روزانه تبدیل کرده است. مطمئناً افرادی هستند، نه، خیلی زیاد، که به این موضوع لبخند خواهند زد.

زیرا آنها به سر و صدا حساس نیستند. با این حال، دقیقاً این افراد هستند که به استدلال، اندیشه، شعر یا هنر، به طور خلاصه، به هیچ نوع تأثیر فکری حساس نیستند: واقعیتی که باید به کیفیت درشت و بافت قوی بافت مغز آنها نسبت داد. از سوی دیگر، در زندگی نامه ها یا در سایر اسناد گفته های شخصی تقریباً همه نویسندگان بزرگ، گلایه هایی از دردی که سروصدا برای مردان روشنفکر ایجاد کرده است، می بینم. مثلاً در مورد کانت، گوته، لیختنبرگ، ژان پل; و در واقع وقتی هیچ اشاره ای به موضوع نمی شود.

صرفاً به این دلیل است که زمینه به آن منتهی نشده است. من باید موضوعی را که به آن می پردازیم اینگونه توضیح دهم: اگر یک الماس بزرگ را تکه تکه کنند، بلافاصله ارزش خود را به عنوان یک کل از دست می دهد. یا اگر لشکری ​​پراکنده یا به اجزاء کوچک تقسیم شود، تمام قدرت خود را از دست می دهد. و به همین ترتیب، عقل بزرگ به محض قطع، آشفتگی، منحرف شدن یا منحرف شدن، قدرتی بیش از عقل عادی ندارد. زیرا برتری آن مستلزم آن است که تمام قدرت خود را بر یک نقطه و جسم متمرکز کند.

همانطور که یک آینه مقعر تمام پرتوهای نور پرتاب شده بر آن را متمرکز می کند. وقفه پر سر و صدا از این غلظت جلوگیری می کند. از این روست که بزرگ‌ترین عقلا همواره از هر گونه مزاحمت و انقطاع و حواس‌پرتی و بیش از هر چیز از آن وقفه‌ی خشونت‌آمیز که ناشی از سروصدا است، بیزار بوده‌اند. افراد دیگر هیچ توجه خاصی به این نوع چیزها ندارند. باهوش ترین ملت اروپایی فرمان یازدهم را «هرگز قطع نکن» نامیده است. اما سر و صدا بی‌رحمانه‌ترین وقفه است، زیرا نه تنها افکار ما را قطع می‌کند، بلکه آنها را پراکنده می‌کند.

با این حال، جایی که چیزی برای قطع وجود ندارد، سر و صدا به طور طبیعی احساس نمی شود. گاهی اوقات صدایی جزئی اما بی وقفه برای مدتی مرا عذاب می دهد و آزارم می دهد، و قبل از اینکه کاملاً از آن آگاه شوم، آن را تنها زمانی که تلاش برای اندیشیدن دشوارتر می شود، احساس می کنم، همانطور که باید سنگینی را روی پایم احساس کنم.

دعا برای زیاد شدن مشتری : بعد میفهمم چیه اما برای عبور از یک جنس به گونه دیگر، ترکیدن واقعاً جهنمی شلاق ها در خیابان های باریک پر طنین یک شهر باید به عنوان غیرقابل توجیه ترین و ننگین ترین صداها محکوم شود. زندگی را از هر گونه آرامش و حساسیت سلب می کند.هیچ چیز به اندازه تحمل ترک خوردن شلاق ها به من درک روشنی از حماقت و بی فکری نوع بشر نمی دهد.

این ترک ناگهانی و تیز که مغز را فلج می‌کند، تمام مراقبه‌ها و افکار قتل را از بین می‌برد، باید برای هر کسی که چیزی شبیه به یک ایده در سر دارد، درد ایجاد کند. از این رو، هر شکافی باید صد نفر را که ذهن خود را به فعالیتی، هر چند پیش پاافتاده، به کار می برند، آزار دهد. در حالی که مراقبه های متفکر را از هم گسسته و دردناک می کند; درست مثل تبر جلاد که سر را از بدن جدا می کند.

هیچ صدایی به اندازه این ترک خوردن نفرین شده شلاق ها به مغز نمی رسد. انسان خراش بند شلاقی را در مغز خود احساس می‌کند که مانند میموزا پودیکا در اثر لمس تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به همان اندازه طول می‌کشد. با تمام احترامی که برای مقدس ترین آموزه سودمندی قائلم، نمی دانم چرا کسی که باری از ماسه یا کود برمی دارد.

باید این امتیاز را داشته باشد که در جوانی افکاری را که در سر حدود ده هزار نفر می جوشد، بکشد. به طور متوالی (او فقط نیم ساعت در راه است.) چکش زدن، پارس سگ ها و جیغ بچه ها نفرت انگیز است. اما تنها ترکیدن یک تازیانه است که قاتل واقعی اندیشه است. هدف آن از بین بردن هر لحظه مطلوبی است که هر از گاهی ممکن است برای تأمل داشته باشد. اگر وسیله اصرار و اصرار حیوانی به جز ایجاد این ننگین ترین صداها وجود نداشت.

دعا برای زیاد شدن مشتری : وجود آن را می بخشید. اما کاملا برعکس است: این شکستن نفرین شده شلاق ها نه تنها ضروری نیست بلکه حتی بی فایده است. تأثیری که قرار است از نظر ذهنی روی اسب بگذارد کاملاً بی‌درد و بی‌اثر می‌شود. از آنجا که سوء استفاده مداوم از آن اسب را به ترک عادت داده است.