دعا برای تسکین درد پهلو

دعا برای تسکین درد پهلو : به او اعتماد نکن که او وسیله‌ای برای پرداخت قبض‌هایی که با قصاب، نانوا، بقال و غیره قرارداد می‌بندی، در اختیارت می‌گذارد، زیرا چیزهایی که می‌خری لازم است. اگر کاری که ما به آن مشغولیم، واقعاً کار خداست، کسی که کارش را داشته باشد، قطعاً می‌تواند و می‌خواهد اسباب آن را فراهم کند. ۲. اما نه تنها، بلکه وسایل را در زمانی که نیاز باشد، فراهم می کند.

دعا پاسخ من این است که این نتیجه نمی‌شود، زیرا همانطور که مشاهده می‌شود اغلب نان به عنوان هدیه فرستاده شده است. در فهرست مقالات ارائه شده برای یتیمان، در انتهای گزارش های چاپی. اما شاید این سؤال مطرح شود که چرا نان را به اعتبار نمی گیرید؟ چه اهمیتی دارد که فوراً آن را پرداخت کنید یا در پایان ماه یا سه ماهه یا نیم سال؟ از آنجا که یتیم خانه‌ها کار خداوند است.

دعا برای تسکین درد پهلو

دعا برای تسکین درد پهلو : هیچ چیز وارد نشده بود، به جز پنج شیلینگ برای سوزن دوزی. کارگران چیزی برای دادن نداشتند، مگر یکی از یک شیلینگ شش پنس. با این حال این اندک نیاز مطلق را که فقط شیر بود تامین می کرد. ما نتوانستیم مقدار معمول نان را بگیریم. اگر گفته شود که مصرف نکردن مقدار معمول نان یکباره به نانوایان ثابت می‌کند که ما فقیر هستیم.

منظورم این نیست که وقتی فکر می کنیم به آنها نیاز داریم، آنها را فراهم می کند. اما وقتی نیاز واقعی باشد، مانند لوازم زندگی، آنها را خواهد داد. و در همان زمینه ای که تصور می کنیم بر اساس آن به خدا اعتماد می کنیم تا به ما کمک کند تا بدهی را که اکنون قراردادیم را بپردازیم، می توانیم و باید به خداوند توکل کنیم تا آنچه را که در حال حاضر نیاز داریم به ما بدهد، تا ممکن است وجود داشته باشد.

نیازی به بدهکاری نیست ۳. درست است، من ممکن است کالاهایی به صورت نسیه و به مقدار بسیار قابل توجهی داشته باشم. اما در این صورت نتیجه این خواهد بود که دفعه بعد که دوباره در تنگنا قرار گرفتیم، ذهن به جای اینکه به خداوند معطوف شود، ناخواسته به اعتبار بیشتری معطوف می شود که ممکن است داشته باشم، و بنابراین ایمان، که حفظ می شود و که تنها با ورزش کردن تقویت می‌شدم.

ضعیف‌تر و ضعیف‌تر می‌شدم، تا سرانجام، طبق احتمالات بشری باید خود را عمیقاً گرفتار بدهی ببینم و هیچ چشم‌اندازی برای رهایی از آن نداشته باشم. ۴. ایمان مربوط به کلام خداست. اما قولی نیست که بدهی ما را بپردازد. این کلمه بیشتر می گوید: “به هیچ کس چیزی بدهکار نیستیم” در حالی که به فرزندانش وعده داده شده است که «هرگز تو را ترک نمی‌کنم و ترکت نمی‌کنم» و «هر که به او ایمان آورد شرمنده نشود».

با این حساب، ما نمی‌توانیم بر اساس کتب مقدس بگوییم: چرا به خدا توکل نمی‌کنید که به شما وسیله‌ای برای پرداخت بدهی‌هایتان که در خدمت او برای مایحتاج یتیمان قرار می‌دهید، می‌دهد؟ ۵. آخرین دلیلی که ما کالا را به صورت نسیه نمی گیریم این است: هدف اصلی و اولیه کار نه رفاه زمانی بچه ها بود و نه حتی رفاه معنوی آنها، آنچنان که هست مبارک و باشکوه، و تا حدی که ما از طریق فیض آن را می جوییم و برای آن دعا می کنیم.

اما اولین و هدف اصلی کار این بود که در برابر تمام جهان و کل کلیسای مسیح نشان داده شود که حتی در این روزهای بد آخر، خدای زنده آماده است تا خود را به عنوان خدای زنده ثابت کند، و همیشه مایل به کمک است. دعای توکل کنندگان را یاری و تسلی ده و مستجاب کن تا از او به سوی همنوعان خود یا به راه های دنیا برویم زیرا او هم قادر است و هم می خواهد به ما عرضه کند. با تمام آنچه که می توانیم در خدمت او باشیم.از ابتدا که خداوند این خدمت را در قلبم قرار داد، پیش بینی آزمایش ها و تنگناهایی را داشتم. اما چون قلب خدا را از تجربه چندین سال قبل می دانستم.

دعا برای تسکین درد پهلو : می دانستم که او به دعای فرزندش که به او اعتماد دارد گوش می دهد و در وقت نیاز او را رها نمی کند. ، اما به دعای او گوش فرا دهید و او را از سختی نجات دهید و آنگاه که این امر به صورت چاپی به نفع مؤمنان و کافران آشکار شود، دیگران به توکل بر خداوند سوق داده شوند. بنابراین، ما به وضوح بیشتر و بیشتر تشخیص می دهیم که به نفع [۲۴۴] کلیسا است که در این تنگناها قرار می گیریم، و بنابراین اگر در ساعت نیاز، کالاها را به صورت نسیه بگیریم، اولین و اصلی ترین هدف کلیسا است.

کار کاملاً ناامید می شود و هیچ قلبی برای اعتماد به خدا بیشتر تقویت نمی شود. و نه دیگر آن تجلی مشیت خاص و خاص خدا که تاکنون به وفور از طریق این اثر، حتی در چشمان کافران، نشان داده شده است، وجود نخواهد داشت، که به موجب آن آنها به این نتیجه رسیده اند که در نهایت واقعیت در چیزها وجود دارد. خداوند، و بسیاری، از طریق این گزارش های چاپی، به راستی تبدیل شده اند.

بنابراین، به این دلایل، ما این امتیاز گرانبها را برای خود می دانیم، همانطور که قبلاً، به جای گرفتن اجناس به صورت اعتباری یا قرض گرفتن از دوستان مهربان، در مواقعی که نیاز داریم، فقط در انتظار خداوند باشیم. نه، ما قصد داریم، همانطور که خدا به ما فیض خواهد داد، فقط به او نگاه کنیم، هر چند صبح به صبح چیزی برای کار در دست نداشته باشیم، آری، هر چند از یک غذا به آن غذا باید به او نگاه کنیم.

کاملاً مطمئن باشید که او که اکنون (۱۸۴۵) در سال دهم به این تعداد یتیمان غذا می‌دهد، و هیچ‌گاه رنج آن‌ها را نخورده است، و کسی که اکنون (۱۸۴۵) در سال دوازدهم است، بخش‌های دیگر کار را انجام می‌دهد. بدون اینکه هیچ شاخه ای از آن به دلیل کمبود وسیله متوقف شود، برای آینده نیز چنین خواهد کرد.

دعا برای تسکین درد پهلو : و در اینجا، با آگاهی عمیق از درماندگی و وابستگی طبیعی خود به خداوند، مایلم اعتراف کنم که به لطف خداوند روحم در آرامش بوده است.