دعا برای نابودی ظالمان

دعا برای نابودی ظالمان : در یک طرف قرار می‌گیرد: هدف‌های مربوط به نسل‌های بی‌پایان را دنبال می‌کند و پراکنده می‌شود. اصول و ظلم های انسانی در خارج از کشور مانند کاه است. به همین دلیل، یک مرد با کمال میل هر نوع خطری را به خطر می اندازد، و حتی شجاع می شود، اگرچه در غیر این صورت ممکن است دلش ضعیف باشد. چقدر لذت می بریم از تماشای دو عاشق جوان، چه در یک نمایشنامه و چه در رمان، برای همدیگر – یعنی برای علاقه گونه ها – و شکست آنها از افراد مسن که فقط به رفاه و آسایش فرد توجه می کردند.

دعا مبارزه یک جفت عاشق به نظر ما بسیار مهم تر، لذت بخش تر و در نتیجه قابل توجیه تر از هر چیز دیگری است، زیرا گونه مهمتر از فرد است. بر این اساس، ما تقریباً به عنوان موضوع اساسی همه کمدی‌ها، نبوغ گونه را با اهدافش داریم که با منافع شخصی افراد ارائه شده در تضاد است و در نتیجه، سعادت آنها را تهدید می‌کند. به عنوان یک قاعده، اهداف خود را انجام می دهد.

دعا برای نابودی ظالمان

دعا برای نابودی ظالمان : گفته چمفورت در این زمینه قابل توجه است: از این منظر، بخش بزرگی از دکامرون صرفاً تمسخر و تمسخر نابغه گونه به حقوق و منافع فردی است که زیر پا می گذارد. نابرابری رتبه و همه روابط مشابه با همان بی‌تفاوتی و نادیده گرفته شدن از سوی نبوغ گونه‌ها، اگر اتحاد دو نفر را که عاشقانه عاشق یکدیگر هستند خنثی کند.

که با رعایت عدالت شاعرانه واقعی، تماشاگر را راضی می کند، زیرا تماشاگر احساس می کند که اهداف گونه به طور گسترده ای از اهداف فرد فراتر می رود. از این رو هنگامی که سرانجام از عاشقان پیروز رخصت می گیرد، کاملاً تسلی می یابد و با آنها در این توهم شریک می شود که آنها خوشبختی خود را تثبیت کرده اند، در حالی که در حقیقت، آنها آن را برای رفاه گونه ها قربانی کرده اند، در مخالفت با اراده. پیرمردهای باهوش در چند کمدی غیرمعمول سعی شده است که این وضعیت معکوس شود و به بهای غایات نوع، شادی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

اما در اینجا تماشاگر از درد نابغه گونه احساس می کند و از مزایایی که برای افراد تضمین می شود تسلی نمی یابد. دو قطعه کوچک بسیار معروف به عنوان نمونه هایی از این دست به ذهنم می رسد. در عشق‌هایی که در تراژدی‌ها به آن پرداخته می‌شود، معمولاً عاشقان با هم از بین می‌روند: دلیل این امر این است که اهداف گونه‌ای که عاشقان ابزار آن بودند، ناکام مانده است، مثلاً در رومئو و ژولیت، تانکرد، دون کارلوس، والنشتاین، عروس مسینا و غیره. یک مرد عاشق اغلب جنبه های کمیک و همچنین تراژیک را ارائه می دهد.

چون در اختیار روح گونه است و توسط آن کنترل می شود، دیگر به خودش تعلق ندارد و در نتیجه خط رفتار او با رفتار فرد همخوانی ندارد. اساساً این است که در مراحل عالی عشق، رنگی شاعرانه و متعالی، نه، ماورایی و فرافیزیکی به افکار انسان می‌دهد و به نظر می‌رسد که او هدف اساساً مادی خود را از دست می‌دهد.او از روح گونه‌ای الهام می‌گیرد که امور آن بی‌نهایت مهم‌تر از هر چیزی است که به افراد محض مربوط می‌شود، تا با دستور خاص این روح، وجود نسلی نامحدود طولانی را با این طبیعت خاص و دقیقاً تعیین‌شده، که آن را به وجود می‌آورد، تثبیت کند.

می تواند فقط از او به عنوان پدر و معشوقش به عنوان مادر دریافت کند و به علاوه هرگز به وجود نمی آید، در حالی که عینیت اراده برای زندگی صریحاً این وجود را می طلبد. این احساسی است که او درگیر اموری با چنان اهمیت متعالی است که عاشق را از هر چیز زمینی، نه، در واقع از خودش برتری می بخشد و چنان لباس مافوق جسمانی به خواسته های جسمانی اش می دهد.

که عشق حتی در زندگی انسان ها به وجود می آید. عروضی ترین، یک اپیزود شاعرانه; و سپس این ماجرا اغلب جنبه طنز به خود می گیرد. آن فرمان اراده که خود را در گونه عینیت می بخشد، خود را در آگاهی معشوق زیر نقاب انتظار یک خوشبختی بی نهایت نشان می دهد که در اتحاد او با این زن خاص یافت می شود.

دعا برای نابودی ظالمان : این توهم برای مردی که عمیقاً عاشق است چنان خیره کننده می شود که اگر نتوان به آن دست یافت، خود زندگی نه تنها تمام جذابیت خود را از دست می دهد، بلکه چنان بی نشاط، توخالی و بی علاقه به نظر می رسد که باعث می شود آنقدر از آن بیزار شود که از آن بترسد. وحشت های مرگ؛ به همین دلیل است که گاهی اوقات به میل خود زندگی خود را کوتاه می کند.

اراده انسان از این قبیل در اراده نوع فرو رفته است، یا اراده نوع بر اراده فرد آنچنان برتری یافته است که اگر چنین انسانی نمی تواند در تجلی اولی مؤثر باشد، او از این که در آخرت چنین باشد بیزار است. فرد در این مورد آنقدر ضعیف است که نمی‌تواند اشتیاق بی‌نهایت اراده گونه‌ای را که بر یک شی معین متمرکز شده است تحمل کند. در این صورت خودکشی نتیجه است.

گاهی خودکشی دو عاشق. مگر اینکه طبیعت برای جلوگیری از این امر موجب جنون شود که سپس با حجاب خود آگاهی از وضعیت ناامیدکننده ای را می پوشاند. صحت این موضوع سالانه با موارد مختلف این توصیف تأیید می شود. با این حال، تنها عشق نافرجام نیست که اغلب به پایانی غم انگیز می انجامد.

زیرا عشق تلافی جویانه بیشتر به ناخوشی می انجامد تا خوشبختی. این به این دلیل است که خواسته‌های آن اغلب به شدت با رفاه شخصی معشوق در تضاد است که آن را تضعیف می‌کند، زیرا این خواسته‌ها با شرایط دیگر عاشق ناسازگار است و در نتیجه برنامه‌های زندگی را که بر اساس آنها ساخته شده است، از بین می‌برد. علاوه بر این، عشق غالباً نه تنها با شرایط بیرونی بلکه با خود فردیت نیز در تضاد است.

دعا برای نابودی ظالمان : زیرا ممکن است بر شخصی که جدای از رابطه جنسی، منفور، نفرت انگیز، نه، حتی منفور باشد، بتابد.