دعا برای راندن همسایه بد

دعا برای راندن همسایه بد : به قول خود کین، مدرنیته «داستان رهایی انسان از انبوهی از باورهای نادرست و فتیشیسم هایی است که آزادی را تضعیف می کند». عمل‌کنندگان مذهبی، که بر سنت‌هایی که به نظر می‌رسد با زمانه همخوانی ندارند، تکیه می‌کنند.

دعا اغلب به عنوان عاملیت خود را واگذار کرده‌اند و در نتیجه غیرمنطقی تلقی می‌شوند. در گفتمان‌های رسانه‌ای ایالات متحده، این نوع غیرمنطقی اغلب نه تنها به مسلمانان، بلکه به کاتولیک‌های امروزی، مشرکان، و طرفداران جنبش عصر جدید نیز نسبت داده می‌شود.

دعا برای راندن همسایه بد

دعا برای راندن همسایه بد : که تصور می‌شود بیش از حد به موجودات مادی مانند کتاب‌های دعا، مجسمه‌ها تکیه می‌کنند. از قدیسان، تسبیحات، فرش های نماز، نقاب های سر، بخور دادن، سنگ ها، توپ های کریستالی، تاروت، از جمله بسیاری از آنها. گفتمان تشریفاتی، در ثابت بودن خود، به طور مشابه به عنوان نوعی مادیت مفرط تلقی می شود.

که اتهامات بت پرستی، شرک، اسطوره شناسی و جادو را ایجاد می کند که همگی با روایت مدرن مدرنیته ناسازگار است (کین، ۲۰۰۷). نماز مناسک اسلامی به نام صلوات اغلب مورد انتقاد رسانه ها قرار می گیرد، دقیقاً به دلیل ویژگی های تجسمی و تشریفاتی آن که در معرض دید عموم قرار می گیرد.

مسلمانان تشویق می شوند که به سایر مسلمانان بپیوندند زیرا به نظر می رسد که دعای گروهی شایستگی خاصی از جانب خداوند به دست می آورد. علاوه بر این، قبل از نماز باید وضو، شستن صورت، دست ها و پاها باشد. این نمازهای پنجگانه همیشه با اولین آیه (سوره) قرآن شروع می شود. این سوره باید به صورت اصلی به زبان عربی قرآنی تلاوت شود.

استفاده از زبان عربی در نماز اسلامی و همچنین در زندگی روزمره مسلمانان در ایالات متحده نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. به عنوان مثال، تامارا که تازه مسلمان شده بود، توضیح داد که در یک گردهمایی خانوادگی اخیر به او پیشنهاد داد که بعد از شام شعر عربی بخواند.

پاسخ پدرش، «چرا آن را با صدایی واقعاً عصبانی نمی‌گویید، باورپذیرتر می‌شود» برای او بسیار ناراحت‌کننده بود و او آن را بسیار «نامناسب» تلقی کرد. تحقیر اعراب در فرهنگ عامه آمریکایی که بدنام ترین آنها به تصویر کشیدن عربی و اعراب در فیلم های دیزنی است.

دعا برای راندن همسایه بد : بنابراین، اعراب از نوعی تبعیض قومی زبانی رنج می برند، زیرا زبان آنها به طور کلیشه ای با قومیت، خشونت و افراد شرور مرتبط است. فیلم دیزنی به عنوان مثال، جین، دمی مور و نیروی دریایی را در حال کشتن تبهکاران بی‌چهره عربی‌زبان نشان می‌دهد.

که به‌عنوان مداخله در فضایل خیرخواهانه، جاودانه و کلاسیک آمریکایی نشان داده می‌شوند. مجموعه مشابهی از تصاویر کلیشه‌ای در آهنگ آغازین «شب‌های عربی» در فیلم علاءالدین ظاهر می‌شود، همانطور که لیپی گرین (۱۹۹۷) نیز در مورد آن صحبت کرده است «آه، من از یک سرزمین آمده‌ام جایی که شترهای کاروان پرسه می زنند.

جایی که گوشت را بریده اگر صورتت را دوست ندارند این وحشیانه است، اما هی، اینجا خانه است. پس از اعتراض سنگین و طولانی کمیته ضد تبعیض آمریکایی دیزنی خطوط چهار و پنج را تغییر داد که اکنون به این شرح است: ۴. “جایی که صاف و بی اندازه است و گرما شدید است.” با این حال، اعتراضاتی مانند این، اگرچه تا حدی در افزایش آگاهی نسبت به این موضوع موفقیت آمیز بود.

اما نمی تواند جلوی موج بازنمایی منفی مردمان عرب زبان را در تمام جنبه های رسانه های ایالات متحده بگیرد. در جلسات و مصاحبه‌های من با اعضای «عربی» یک اصطلاح چند منظوره است که به معنای عربی محاوره‌ای (آمیه) است.

مانند عربی مصری، سودانی. افزایش دانشگاه در دروس عربی عربی یا عربی لبنانی و همچنین عربی قرآنی. این در تضاد شدید با بازنمایی منحصر به فرد و یکپارچه زبان عربی در رسانه های ایالات متحده است.

زنان از اعتبار نمادینی که به زبان عربی در جهان عرب داده شده است، استفاده می کنند و آمیا را به کشورهای خود، به جماعت، یا حتی به هویت پان عربی پیوند می دهند. به عنوان مثال، عربی قرآنی با یک امت جهانی (جامعه مسلمانان) و به قرآن مرتبط است.

این کلام خداست که از طریق فرشته جبرئیل به حضرت محمد ابلاغ شده است. ایدئولوژی‌های زبانی و زمان‌بندی جامعه ارتباط رسانه‌ای عربی با شروران شرور و مقابله زنان با عربی قرآنی با خلوص دینی هر دو از آنچه انسان‌شناسان زبان‌شناس آن را ایدئولوژی‌های زبانی می‌نامند، آگاه هستند.

ایدئولوژی های زبان به طور فراگیر در پژوهش های اجتماعی-فرهنگی و زبانی مورد بررسی قرار گرفته اند و به طور گسترده به عنوان مفاهیم مشترک یا عام در مورد زبان های گفتاری یا نوشتاری تعریف می شوند.

دعا برای راندن همسایه بد : برخی از رویکردها به ایدئولوژی های زبان را خلاصه می کند: سیلورستاین ایدئولوژی زبانی را به عنوان “مجموعه ای از باورها درباره زبان بیان شده توسط کاربران به عنوان توجیهی برای توجیه ساختار و کاربرد زبان درک شده” تعریف می کند.