دعا برای زبان بند از راه دور

دعا برای زبان بند از راه دور : چیزی که به او پوزخند می زند. او با پاهایش دعوا نمی کند، یا دمپایی هایش را محاصره نمی کند. و سپس طناب است» – و پس از پایان کار فرش، گوینده دستانش را بلند کرد و در جیبش گذاشت، اما بی‌تأثیر روی زانوهایش ادامه داد – «در چه مسمومیت قابل تصوری، کسی سعی می‌کرد طناب را دور گردن یک مرد بگذارد و در نهایت آن را دور پایش بگذارم؟ رویس، به هر حال، آنقدر مست نبود.

دعا وگرنه تا به حال مثل یک کنده می خوابیده بود. و از همه ساده تر، بطری ویسکی. شما پیشنهاد می کنید که یک دیپسومانیک برای بطری ویسکی جنگید و بعد که پیروز شد، آن را در گوشه ای دور انداخت و یک نیمه را ریخت و دیگری را رها کرد. این آخرین کاری است که یک دیپسومنیک انجام می دهد.” او به طرز ناخوشایندی روی پاهایش ایستاد و با لحن توبه‌ای آشکار به قاتل خود متهم گفت: “بسیار متاسفم، آقای عزیزم، اما داستان شما واقعاً مزخرف است.” آلیس آرمسترانگ با لحنی آهسته خطاب به کشیش گفت: «آقا، آیا می توانم یک لحظه تنها با شما صحبت کنم؟» این درخواست، روحانی ارتباطی را مجبور کرد از باند خارج شود و قبل از اینکه بتواند در اتاق بغل صحبت کند.

دعا برای زبان بند از راه دور

دعا برای زبان بند از راه دور : بازرس گیلدر دهانش را با نیت جدی باز کرده بود، اما قبل از اینکه بتواند حرف بزند، چهره ی ترسناک روی زمین کاملاً ارادتمندانه ادامه داده بود. و اکنون سه چیز کاملاً غیرممکن. اول، این سوراخ‌های فرش، جایی که شش گلوله وارد آن شده است. چرا کسی باید به فرش شلیک کند؟ یک مرد مست به سر دشمنش پرواز می دهد.

دختر با لحن عجیبی صحبت می کرد. او گفت: «تو مرد باهوشی هستی، و می‌دانم که می‌خواهی پاتریک را نجات دهی. ولی فایده نداره هسته ی همه ی اینها سیاه است و هر چه چیزهای بیشتری بفهمی، علیه مرد بدبختی که دوستش دارم بیشتر می شود.» “چرا؟” براون پرسید و پیوسته به او نگاه کرد. او به طور مساوی پاسخ داد: “زیرا” او را دیدم که خودم مرتکب جرم شد. “آه!” براون بی حرکت گفت: “و چه کار کرد؟” او توضیح داد: “من در این اتاق کنار آنها بودم.” هر دو در بسته بودند، اما ناگهان صدایی شنیدم که تا به حال در زمین نشنیده بودم.

بارها و بارها غرش می کرد: جهنم، جهنم، جهنم، و سپس با اولین انفجار هفت تیر، دو در می لرزیدند. قبل از اینکه دو در را باز کنم و اتاق پر از دود را دیدم، بار دیگر چیزی به صدا درآمد. اما تپانچه در دست پاتریک بیچاره و دیوانه من دود می کرد. و من او را با چشمان خود دیدم که آخرین رگبار قاتل را شلیک کرد. سپس روی پدرم که از وحشت به طاقچه چسبیده بود پرید و در حالی که دست به گریبان بود سعی کرد او را با طنابی که روی سرش انداخته بود خفه کند اما طناب از روی شانه های در حال تقلای او تا پاهایش لیز خورد.

سپس دور یک پایش سفت شد و پاتریک او را مانند یک دیوانه به سمت خود کشید. چاقویی را از تشک برداشتم و در حالی که بین آنها دویدم، قبل از اینکه بیهوش شوم، توانستم طناب را قطع کنم.» پدر براون با همان تمدن چوبی گفت: می بینم. “متشکرم.” در حالی که دختر زیر خاطراتش فرو می‌رفت، کشیش به سختی وارد اتاق بعدی شد، جایی که گیلدر و مرتون را تنها با پاتریک رویس، که روی صندلی نشسته بود و دستبند زده بودند، یافت. در آنجا با تسلیم به بازرس گفت: «ممکن است در حضور شما یک کلمه به زندانی بگویم.

دعا برای زبان بند از راه دور : و ممکن است او آن دستبندهای خنده دار را برای یک دقیقه بردارد؟» مرتون با لحن زیرین گفت: «او مرد بسیار قدرتمندی است. “چرا می خواهید آنها را بردارید؟” کشیش با فروتنی پاسخ داد: «چرا، فکر کردم، شاید بتوانم این افتخار بزرگ را داشته باشم که با او دست بدهم.هر دو کارآگاه خیره شدند و پدر براون افزود: “آیا در مورد آن به آنها نمی گویید، قربان؟” مرد روی صندلی سر ژولیده خود را تکان داد و کشیش با بی حوصلگی چرخید. او گفت: “پس من این کار را خواهم کرد.” «زندگی خصوصی مهمتر از شهرت عمومی است.

من زنده‌ها را نجات می‌دهم و اجازه می‌دهم مردگان مردگان خود را دفن کنند.» او به سمت پنجره مرگبار رفت و در حالی که به صحبت کردن ادامه می داد از آن چشمک زد. من به شما گفتم که در این مورد اسلحه بسیار زیاد بوده و فقط یک مورد کشته شده است. اکنون به شما می گویم که آنها سلاح نبودند و برای مرگ استفاده نمی شدند. همه آن ابزار وحشتناک، طناب، چاقوی خونین، تپانچه در حال انفجار، ابزار رحمت کنجکاوی بودند.

از آنها برای کشتن سر هارون استفاده نشد، بلکه برای نجات او استفاده شد.» “برای نجات او!” گیلدر تکرار کرد. “و از چه چیزی؟” پدر براون گفت: «از خودش. او یک دیوانه انتحاری بود. “چی؟” مرتون با لحنی ناباورانه گریه کرد. “و دین نشاط -” کشیش در حالی که از پنجره به بیرون نگاه می کرد گفت: “این یک دین بی رحمانه است.” «چرا نمی‌توانستند بگذارند او مانند پدرانش قبل از کمی گریه کند؟ برنامه هایش سفت شد، دیدگاه هایش سرد شد.

پشت آن نقاب شاد، ذهن خالی یک ملحد بود. در نهایت، برای حفظ سطح خنده‌دار عمومی‌اش، از نوشیدنی درام که مدت‌ها پیش آن را رها کرده بود، برگشت. اما این وحشت در مورد اعتیاد به الکل در یک تیتوتال صادق وجود دارد: اینکه او آن دوزخ روانی را که از آن به دیگران هشدار داده است تصویر می کند و انتظار دارد. آرمسترانگ بیچاره پیش از موعد هجوم آورد، و امروز صبح در چنین حالتی قرار گرفت که اینجا نشست و گریه کرد که در جهنم است، با صدای دیوانه‌واری که دخترش آن را نمی‌دانست.

دعا برای زبان بند از راه دور : او دیوانه مرگ بود، و با ترفندهای میمونی دیوانه، مرگ را به شکل های مختلف دور او پراکنده کرده بود – طناب دار و هفت تیر و چاقوی دوستش. رویس به طور تصادفی وارد شد و در یک فلش عمل کرد. او چاقو را روی تشک پشت سرش پرت کرد، هفت تیر را ربود و وقتی برای خالی کردن آن نداشت، آن را با شلیک گلوله روی زمین خالی کرد.