ثروت با دعا

ثروت با دعا : این شخص در کسی جز محمد نیست. قدوس «پر ستایش» از کوه پاران «۱) خدا از تمان آمد، قدوس از کوه پاران. جلال او آسمانها را فرا گرفت و زمین از ستایش او پر شد. روشنایی او مانند نور بود.

دعا از دست راستش پرتوهایی می‌درخشید و قدرتش در آنجا پنهان بود. پیش از او بیماری طاعون شد و تب به پای او آمد. ۶) ایستاد و زمین را اندازه گرفت; او نگاه کرد و ملت ها را مبهوت کرد. و کوههای جاودانه پراکنده شدند، تپه های همیشگی خم شدند.

ثروت با دعا

ثروت با دعا : همان‌طور که احمد شکل کوتاه‌تری از محمد است، جسی (یشائی) مخفف اسماعیل (یشمعاله) است. جالب اینجاست که همان کلمه ای که برای شاخه در اشعیا استفاده می شود، نتزر، برای توصیف قدرتمندی که گله های قیدار و قوچ های نبایوت را نزد خود جمع می کند.

راه او جاودانه است.  خیمه های سرزمین کوشان را در مصیبت دیدم. پرده‌های زمین مدیان لرزید.» – حبقوق، زیر «نام ها» رودز می گوید: “پاران در هیچ کجای مکه که محمد در آنجا خدمت می کرد نیست… پاران به منطقه بیابانی در بخش مرکزی شبه جزیره سینا اشاره دارد”. مشکل اینجاست که مسیحی حاضر نیست به اسلام و مسلمانان به عنوان راه حلی برای شکاف های فراوان دین خود نگاه کند.

درست مانند باکا، مسیحیان ادعا می‌کنند که دقیقاً می‌دانند همه مکان‌های مقدسشان در کجا قرار دارند، اما هنوز نمی‌توانند تاریخی بودن چیزی را ثابت کنند. نقشه های کتاب مقدس فقط می توانند مکان های احتمالی شهرها و مناطقی را که سال هاست منقرض شده اند حدس بزنند.

ما می دانیم که محمد از اولاد مستقیم اسماعیل بود. حتی سرسخت ترین بنیادگرایان مسیحی نیز به این امر اعتراف می کنند. از او بپرسید: اسماعیل در کجا ساکن شد و زندگی کرد؟ کتاب مقدس پاسخ روشنی به ما می دهد: «پس خدا با آن پسر بود.

و بزرگ شد و در بیابان ساکن شد و تیرانداز شد. او در بیابان فاران ساکن شد. و مادرش از سرزمین مصر برای او زن گرفت». اگر محمد از نوادگان اسماعیل بود و در مکه به دنیا آمد، آیا فاران مکه نیست؟ بیایید یک دقیقه مسیحی را سرگرم کنیم و بپذیریم که پاران در “بخش مرکزی شبه جزیره سینا” است.

شبه جزیره سینا کجاست؟ پولس هنگام تهمت زدن به هاجر و اسماعیل به ما می گوید: “زیرا این آگار کوه سینا در عربستان است و به اورشلیم که اکنون هست پاسخ می دهد و در اسارت فرزندان خود است”. بنابراین، صحرای پران در سینا است که در عربستان است.

ثروت با دعا : که «قدوس» مملو از ستایش یا باید بگویم ستوده (محمد) مملو از تقدس از آنجا ظهور کرد. بنابراین، این پیشگویی را نباید به مکه، بلکه عربستان دانست. توجه: اصطلاحات عهد عتیق “خدا” و “قدوس” را می توان هم برای خدا و هم برای انسان به کار برد.

آیا تهمت زدن به پسر اسحاق که فرزند خلیل خداست، بی تقوایی نیست؟ همچنین آیا این کینه نیست که قلم این کاتب را به لعن و نفرین حتی همسایگان سوق می دهد!؟ در واقع، کتاب ارمیا حتی به جعلیات یهودیان در کتاب مقدس عبری اعتراف می کند.

«چگونه می گویید ما حکیم هستیم و شریعت خداوند با ماست؟ یقیناً او بیهوده ساخت. قلم کاتبان بیهوده است». «چگونه می‌توانی بگویی: «ما حکیم هستیم و شریعت خداوند با ماست؟» اما، اینک، قلم دروغین کاتبان آن را به دروغ تبدیل کرده است» امروزه نیز مثل همیشه، یهودیان همچنان از اسماعیل و مادر مصری او هاجر و همچنین انبوهی از مردمان عرب که از صلب ابراهیم از طریق پسرانش اسماعیل، اسحاق، مدیان، جوکشان و غیره سرچشمه می‌گیرند، بیزارند. آیه یک بار به مدیان اشاره می‌کند.

دوباره و همچنین کوشان. بر اساس ، کوشان “مکانی در عربستان یا بین النهرین است.” رودز می‌گوید: «محمد در هیچ کجای این آیه دیده نمی‌شود». برعکس، من فکر می‌کنم بیش از پیش آشکار است که پیامبر اسلام بسیار آشکار است.

تورات به ما می گوید: «این همان نعمتی است که موسی، مرد خدا، بنی اسرائیل را قبل از مرگش برکت داد. و گفت: «خداوند از سینا آمد و از سعیر بر ایشان طلوع کرد. او از کوه پاران درخشید و با ده هزار قدیس آمد.

از دست راست او شریعت آتشین برای ایشان بیرون آمد». بسیاری از دانشمندان مسلمان معتقدند که سه دیدار خدا که در اینجا شرح داده شده است به موسی از سینا، عیسی از سعیر و محمد از فاران اشاره دارد.

برای روشن شدن موضوع، می خواهم تکرار کنم که بیابان پاران و پاران اساساً یک کشور هستند. اولی به طور خاص به شبه جزیره سینا مرکزی در عربستان و ۱۸۹ دومی به طور کلی به عربستان اشاره دارد. مثل این است که بگوییم شهر نیویورک و نیویورک. شهر یک مکان خاص در داخل ایالت است.

بسیار بعید به نظر می رسد که سعیر اشاره به عیسی داشته باشد زیرا در واقع این سرزمین کوهستانی است که ادومیان، نوادگان عیسو در آن زندگی می کردند. کاملاً مشخص نیست که چگونه یا چرا خداوند “از سعیر طلوع کرد”، اما نکته مهم این است.

ثروت با دعا : زیرا این آیه به طور دقیق مکان های مختلف سینا، سیر و کوه پاران را متمایز می کند. عبارت «ده هزار قدیس» در آیه ۲ را با سرود سرود مقایسه کنید که در آن خدا محبوب خود را به عنوان «رئیس بین ده هزار» توصیف می کند.

در نبوت با شناسایی معشوق به عنوان محمد به اوج خود می رسد. «محمد پدر هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه رسول خدا و خاتم پیامبران است و خدا به هر چیزی داناست». شاهد بود که چگونه دیگران به شدت از معیارهای نجیب و جهانی او کوتاهی می کنند. به راستی که او ستوده است!