برای ابطال طلسم چه باید کرد

برای ابطال طلسم چه باید کرد : پیام جان رابینسون در این مناسبت جوهر موضع الهیات زائران را خلاصه می کند. این را با انتخاب نام زائران نشان می دهد. آنها ادعا نمی کردند که به درک نهایی از تمام حقیقت رسیده اند.

دعا در سفر زیارتی بودند و به دنبال مکاشفه بیشتر حقیقتی بودند که در راه بود، زیرا در اطاعت از حقیقتی که قبلاً دریافت شده بود قدم می‌زدند.

برای ابطال طلسم چه باید کرد

برای ابطال طلسم چه باید کرد خود برادفورد اعتقاد راسخ داشت که او و همراهانش در یک خط زیارت معنوی با قدیسان عهد عتیق و جدید هستند و معمولاً برای بیان احساسات و واکنش های خود به زبان کتاب مقدس متوسل می شد.

در فصل نهم، او ورود می‌فلاور به کیپ کاد و خطرات و سختی‌های فراوانی را که زائران با آن‌ها مواجه شدند، شرح داد. او فصل را با این به پایان رساند: اکنون چه چیزی می تواند آنها را حمایت کند جز روح خدا و فیض او؟ مبادا فرزندان این پدران به درستی نگویند: “پدران ما انگلیسی هایی بودند که از این اقیانوس بزرگ آمدند و آماده بودند که در این بیابان هلاک شوند؛ اما آنها نزد خداوند گریه کردند و او صدای آنها را شنید و به مصیبت آنها نگاه کرد.

بنابراین خداوند را ستایش کنند، زیرا او نیکو است، و رحمت او تا ابدالاباد است. آنها را از دست ستمگر رهایی بخشید.چون در بیابان بیابان سرگردان شدند و گرسنه و تشنه شهری برای سکونت نیافتند. جانشان در آنها غرق شد و در حضور خداوند به محبت او اعتراف کنند. کارهای شگفت انگیز او در برابر پسران انسان.» [این نسخه برادفورد از مزمور نمی‌توان موارد زیادی از دعای مستجاب را که برادفورد ثبت کرده است نقل کرد.

اما یک نمونه دیگر از روزه عمومی وجود دارد که باید ذکر شود. در تابستان محصول ذرتی که زائران با دقت کاشته بودند مورد تهدید قرار گرفت: به دلیل خشکسالی شدید که از هفته سوم ماه مه تا اواسط ماه ژوئیه ادامه داشت، بدون باران و در اکثر موارد با گرمای شدید. به طوری که ذرت شروع به پژمرده شدن کرد… به شدت شروع به خشک شدن کرد و برخی از زمین های خشک تر مانند یونجه خشکیده خشک شده بود… .در آن روز آنها روز بزرگی از ذلت را برای جستجوی خداوند با فروتنی اختصاص دادند.

و دعای پرشور …. و خشنود شد که به آنها پاسخی کریمانه و سریع بدهد، هم به تحسین خودشان و هم هندیان [یعنی. شگفتی] …. در تمام صبح، و بیشتر بخش های روز، هوا صاف و بسیار گرم بود. و هیچ ابر یا هیچ نشانه ای از باران دیده نمی شد. اما نزدیک غروب هوا شروع به ابری شدن کرد و اندکی بعد باران با چنان باران های شیرین و ملایمی بارید که باعث شادی و برکت خداوند شد.

معمولاً اگر در چنین شرایطی اصلاً باران می بارید، به صورت رعد و برق بود که ذرت را از بین می برد و آخرین امید برداشت محصول را از بین می برد. اما در این مناسبت، برادفورد ادامه داد. بدون باد یا رعد یا هر گونه خشونت، و با درجاتی از آن فراوانی که زمین کاملاً … آغشته به آن بود، آمد. که ظاهراً ذرت پوسیده و سایر میوه‌ها را زنده و زنده کرد، چنانکه دیدن آن فوق‌العاده بود، و هندی‌ها را شگفت‌زده کرد.

و پس از آن خداوند چنین بارانهای فصلی را برای آنها فرستاد، همراه با آب و هوای گرم نسبتاً مناسب که به برکت او، محصولی پربار و آزاد را به همراه داشت… برای این رحمت، در زمان مناسب، روز شکرگزاری را نیز اختصاص دادند. این عمل کنار گذاشتن روزهای خاص نماز و روزه بخشی پذیرفته شده از زندگی مستعمره پلیموث شد. قانونی به تصویب رسید که به فرماندار و دستیارانش اجازه می‌داد «با روزه‌داری و غیره، روزهای رسمی ذلت را فرمان دهند و همچنین به مناسبت شکرگزاری نیز تقدیم شود».

در فصل هشتم این کتاب، وعده‌هایی را که در اشعیا به کسانی که روزه‌های مورد تأیید خدا را انجام می‌دهند، بررسی کردیم و دیدیم که این وعده‌ها در این آیه به اوج خود می‌رسند: و آنان که از تو خواهند بود، قدیم را می‌سازند.

برای ابطال طلسم چه باید کرد : پایه‌های نسل‌های بسیاری را برپا خواهید کرد. و تو را ترمیم کننده شکاف، بازساز راه ها برای سکونت خوانده خواهی شد. تاریخ نشان داده است که نتایج روزه وعده داده شده در این آیه به دست حجاج رسیده است.

هم از نظر معنوی و هم از نظر سیاسی، آنها “پایه های بسیاری از نسل ها را بالا می برند.” با گذشت سه قرن و نیم، مردم ایالات متحده همچنان بر پایه‌هایی که زائران گذاشته‌اند، می‌سازند. فصل یازدهم روزه های اعلام شده در تاریخ آمریکا الگویی که زائران برای اعلام روزهای عمومی روزه تعیین کردند، در نسل های بعدی هم توسط هیئت های حاکمه و هم توسط مشهورترین رهبران فردی مردم آمریکا دنبال شد.

در زیر چند نمونه مستند از این عمل آورده شده است. جورج واشنگتن و مجمع ویرجینیا در خبری در ویلیامزبورگ، ویرجینیا دریافت شد مبنی بر اینکه پارلمان بریتانیا دستور داده است که تحریم بندر بوستون، ماساچوست اجرایی شود. مجلس برگزس ویرجینیا قطعنامه ای در اعتراض به این عمل تصویب کرد و روز تعیین شده برای شروع تحریم را به عنوان روز روزه، ذلت و دعا در نظر گرفت. بخش اصلی قطعنامه در زیر آمده است.

همانطور که در مجلات خانه برجیس ویرجینیا ویرایش شده توسط جان پندلتون کندی ثبت شده است این خانه که عمیقاً تحت تأثیر ترس از خطرات بزرگ قرار گرفته است.

برای ابطال طلسم چه باید کرد : از تهاجم خصمانه به شهر بوستون، در مستعمره خواهر ما در خلیج ماساچوست، که تجارت و بندرگاه آن در اولین روز از ژوئن بعدی که توسط یک نیروی مسلح متوقف شود.

بسیار ضروری بدانند که اولین روز ماه ژوئن مذکور توسط اعضای این مجلس به عنوان روز روزه و ذلت و نیایش اختصاص داده شود و عابدانه برای التماس از مداخله الهی استفاده شود.