دعا برای آرامش اعصاب کودکان

دعا برای آرامش اعصاب کودکان : تقریباً باید باور کنیم که این اتفاق افتاده است خیلی از حقایق ملموس. اکنون به گزارش پدیده‌هایی می‌رسیم که ناپدید شدن موقت او از جهان را همراه داشت. به نظر می رسد که در مدرسه اختصاصی ساسکس ویل، پلاتنر نه تنها وظایف استاد زبان های مدرن را انجام می داد، بلکه شیمی، جغرافیای تجاری، حسابداری، تندنویسی، طراحی و هر موضوع دیگری را که تغییر تخیلات والدین پسران ممکن بود به آنها آموزش دهد. توجه مستقیم او از این موضوعات مختلف کم می‌دانست یا اصلاً نمی‌دانست.

دعا در دوره متوسطه که از مدارس هیئت مدیره یا ابتدایی متمایز می‌شود، دانش در معلم، به درستی، به هیچ وجه به اندازه اخلاق عالی و لحن جنتلمنی ضروری نیست. او می‌گوید که در شیمی به‌ویژه کمبود داشت، زیرا می‌دانست که چیزی فراتر از سه گاز (هر سه گاز هر چه که باشد) نمی‌دانست. با این حال، از آنجایی که دانش‌آموزان او هیچ چیز را نمی‌دانستند و تمام اطلاعات خود را از او به دست می‌آوردند، این باعث شد که او (یا هر کسی) اما برای چندین ترم ناراحتی کمی داشته باشد.

دعا برای آرامش اعصاب کودکان

دعا برای آرامش اعصاب کودکان : یعنی خارج کردن آن از وجود معمولی، یعنی و چرخاندن آن. جایی خارج از فضا بدون شک این کمی مبهم است، اما هر کسی که دانشی از نظریه ریاضی داشته باشد به خواننده از صحت آن اطمینان می دهد. به زبان فنی، وارونگی عجیب سمت راست و چپ پلاتنر دلیلی بر این است که او از فضای ما به چیزی که بعد چهارم نامیده می شود نقل مکان کرده است و دوباره به دنیای ما بازگشته است. تا زمانی که تصمیم نگیریم خود را قربانی یک جعل پیچیده و بی انگیزه بدانیم.

سپس پسر کوچکی به نام ویبل به مدرسه ملحق شد که (به نظر می رسد) توسط یکی از بستگان بدجنس به یک عادت ذهنی پرسشگر آموزش داده شده بود. این پسر کوچک درس های پلاتنر را با علاقه مشخص و مستمر دنبال می کرد و برای اینکه اشتیاق خود را در این موضوع نشان دهد، در زمان های مختلف، موادی را برای تجزیه و تحلیل پلاتنر آورد. پلاتنر که از این شواهد در مورد قدرت بیدار کردن علاقه خود و اعتماد به نادانی پسر تملق داشت، اینها را تجزیه و تحلیل کرد و حتی در مورد ترکیب آنها اظهاراتی کلی کرد.

در واقع، او تا این حد توسط شاگردش برانگیخته شده بود که اثری در زمینه شیمی تحلیلی به دست آورد و آن را طی نظارت خود بر آماده سازی شب مطالعه کند. او از اینکه شیمی را موضوعی کاملاً جالب یافت شگفت زده شد. تا اینجا داستان کاملاً عادی است. اما حالا پودر سبز رنگ روی صحنه می آید. منبع آن پودر مایل به سبز متاسفانه گم شده است. استاد ویبل داستان پر پیچ و خمی از پیدا کردن آن را در بسته ای در یک کوره آهک بلااستفاده در نزدیکی داونز می گوید. برای پلاتنر، و احتمالاً برای خانواده استاد ویبل، بسیار عالی بود.

اگر می‌توانستیم آن پودر را آنجا و بعد به کار ببریم. نجیب زاده جوان مطمئناً آن را در یک بسته به مدرسه نیاورد، بلکه در یک بطری معمولی هشت اونسی داروی فارغ التحصیلی که با روزنامه جوجه دار وصل شده بود، به مدرسه آورد. او آن را در پایان مدرسه بعد از ظهر به پلاتنر داد. چهار پسر پس از نماز مدرسه بازداشت شده بودند تا برخی از وظایف نادیده گرفته شده را انجام دهند، و پلاتنر در کلاس کوچکی که آموزش شیمی در آن انجام می شد، بر آنها نظارت می کرد.

دستگاه‌های آموزش عملی شیمی در مدرسه اختصاصی ساسکس‌ویل، مانند اکثر مدارس کوچک این کشور، با سادگی شدید مشخص می‌شوند. آنها در یک کمد کوچک ایستاده در یک تورفتگی نگهداری می شوند و تقریباً ظرفیت یک صندوق عقب معمولی مسافرتی دارند. پلاتنر که از سرپرستی منفعل خود خسته شده بود.

به نظر می رسد از مداخله ویبل با پودر سبزش به عنوان یک انحراف مطلوب استقبال کرده است و با باز کردن قفل این کمد، بلافاصله آزمایش های تحلیلی خود را ادامه داد. وایبل، خوشبختانه برای خودش، در فاصله ای امن به او نشست. چهار بدکار، که تظاهر به جذب عمیق در کار خود می کردند، او را مخفیانه با بیشترین علاقه تماشا کردند. زیرا حتی در محدوده‌های سه گاز، شیمی عملی پلاتنر، من می‌دانم، معتدل بود.

دعا برای آرامش اعصاب کودکان : آنها عملاً در گزارش خود از اقدامات پلاتنر اتفاق نظر دارند. او کمی از پودر سبز رنگ را در یک لوله آزمایش ریخت و این ماده را با آب، اسید کلریدریک، اسید نیتریک و اسید سولفوریک به ترتیب آزمایش کرد. او که نتیجه ای نگرفت، یک کپه کوچک – در واقع تقریباً نیمی از بطری – را روی یک تخته سنگ خالی کرد و یک کبریت را امتحان کرد. شیشه دارو را در دست چپش گرفت.

مواد شروع به دود شدن و ذوب شدن کردند و سپس با خشونت کر کننده و برق کورکننده منفجر شدند. پنج پسر با دیدن فلاش و آماده شدن برای فاجعه، زیر میزهای خود فرو رفتند و هیچ یک از آنها آسیب جدی ندیدند. پنجره به داخل زمین بازی منفجر شد و تخته سیاه روی سه پایه آن ناراحت بود. تخته سنگ به اتم خرد شد. مقداری گچ از سقف افتاد. هیچ آسیب دیگری به ساختمان یا وسایل مدرسه وارد نشد.

و پسرها در ابتدا، چون چیزی از پلاتنر نمی دیدند، تصور می کردند که او زمین خورده و دور از دید آنها زیر میزها دراز کشیده است. آنها از جای خود بیرون پریدند تا به کمک او بروند و از اینکه فضای خالی را دیدند شگفت زده شدند. در حالی که هنوز از خشونت ناگهانی گزارش گیج شده بودند، با این تصور که او باید صدمه دیده باشد، با عجله به سمت در باز رفتند و با عجله از اتاق بیرون رفتند.

اما کارسون که از همه مهمتر بود، نزدیک بود در در با مدیر مدرسه، آقای لیجت، برخورد کند. آقای لیجت مردی تنومند و هیجان‌انگیز با یک چشم است. پسربچه ها او را طوری توصیف می کنند که به داخل اتاق تلو تلو تلو خوران می زند و برخی از آن لفظ های پرخاشگرانه ای را که مدیران مدرسه تحریک پذیر خود را به استفاده از آن عادت می دهند.

دعا برای آرامش اعصاب کودکان : به زبان می آورد – مبادا بدتر از این اتفاق بیفتد. “مغز بدبخت!” او گفت. “آقای پلاتنر کجاست؟” پسرها روی همین کلمات توافق دارند. (به نظر می رسد «وابلر»، «توله سگ خراشیده» و «مامچنسر» از جمله تغییرات کوچک معمولی تجارت مدرسه ای آقای لیجت هستند.) آقای پلاتنر کجاست؟ این سوالی بود که قرار بود در چند روز آینده بارها تکرار شود.

واقعاً به نظر می‌رسید که آن هذل‌افکن دیوانه‌وار، «به اتم‌ها دمیده شده» برای یک بار خود را درک کرده است. هیچ ذره ای از پلاتنر قابل مشاهده نبود.