دعای برای دفع دشمن سرسخت

دعای برای دفع دشمن سرسخت : روحی که چون آینه‌ای است که همه چیز در آن به وضوح دیده می‌شود، در حالی که پاک است. و چون آینه ناپاک شد، شاید چیزی در آن آشکار نبینی. و به راستی که از جان توست، هنگامی که ناپاک باشد، نه خودت را می شناسی و نه خدا را. همانطور که شمع در می آید، می توانی شمع خود را از نور آن ببینی و چیزهای دیگر را نیز ببینی. درست است، هنگامی که روحت در محبت خدا فرو رفت، یعنی زمانی که دائماً به عشق خدا میل قلبی خود را احساس کردی، آنگاه با نور فیض خود که او در عقل تو می فرستد.

دعا می توانی هر دوی خود را ببینی. بی لیاقتی و خوبی بزرگ او. پس آینه خود را پاک کن و شمع خود را به آتش بسپار. و آنگاه، هنگامی که آینه تو پاک شد و شمع تو درخشید، و چنان شد که تو با هوشیاری به آن نگاه کنی، در آنجا نوعی شفافیت از نور خدا آغاز می شود تا در روح تو بدرخشد، و نوعی پرتو خورشید که شبح است. تا در برابر دید شبح‌آمیز تو ظاهر شوی، که از طریق آن چشم روح تو برای دیدن خدا و چیزهای خدایی، بهشت ​​و چیزهای بهشتی و همه چیزهای ارواح باز می‌شود. اما این منظره فقط در مواقعی است که خداوند ضمانت می‌کند.

دعای برای دفع دشمن سرسخت

دعای برای دفع دشمن سرسخت : و کسی که هنوز خود را نشناسد و از اینکه تا حدودی از چیزهای غیرقابل رؤیت خدا آگاه شده باشد، شک ندارم، اما فریب خورده است. و از این رو باز می گویم که انسان ابتدا به دنبال شناخت خود است که به صورت و تشبیه خدا در روح است. و تو را خیس کن که هر که می‌خواهد خدا را ببیند، باید روح خود را پاک کند.

و پس چه چیزی شفابخش تر از شیرینی این منظره است، یا چه چیزی نرمتر از آن احساس می شود؟ به طور مشابه، هیچ کدام؛ و این راحیل را به خوبی مورد توجه قرار می دهد.چرا عقل می گوید در مقایسه با این شیرینی، شیرینی های دیگر غم و اندوه است و تلخی مانند صفرا در برابر عسل. با این حال، ممکن است که انسان هرگز با اندک خود به چنین فیضی نرسد چرا، این هدیه خداوند بدون بیابان انسان است. اما بدون شک، اگر چه این صحرای انسان نیست.

اما هیچ کس نمی تواند چنین فیض را بدون مطالعه بزرگ و هوس های مهیب از پیش دریافت کند. و آن راحیل به خوبی خوشایند است، و از این رو مطالعه خود را چند برابر می کند، و امیالش را تشدید می کند، به دنبال اشتیاق بر میل است. به دنیا آمد و مادرش راحیل از دنیا رفت چرا در چه زمانی روحی به واسطه فراوانی امیال و انبوهی از عشق بر خود هجوم می‌آورد، به طوری که با نور الوهیت شعله‌ور می‌شود و پس از آن می‌میرد. تمام عقل انسان و بنابراین، چه طمع داری که به فکر خدا بیای، یعنی چنین فرزندی به دنیا بیاوری که مردم در داستان بنیامین (یعنی رؤیت خدا) پاک شوند، آنگاه از تو استفاده خواهی کرد.

دعای برای دفع دشمن سرسخت : به این ترتیب افکار و خواسته هایت را با هم جمع کن و از آنها یک کلیسا بسازی و در آن یاد بگیری که فقط این کلمه خوب عیسو را دوست داشته باشی، به طوری که تمام آرزوها و تمام افکارت فقط برای دوست داشتن عیسو تنظیم شده باشد. بی وقفه همانطور که ممکن است اینجا باشد. به طوری که آنچه در مزمور آمده است: «خداوندا، تو را در کلیساها برکت خواهم داد» یعنی در افکار و خواسته های عشق عیسی به انجام برسانی.

و سپس، در این کلیسای افکار و آرزوها، و در این یک سر مطالعات و اراده ها، بنگر که تمام افکارت، و تمام خواسته هایت، و همه مطالعاتت، و همه اراده های تو فقط در عشق و ستایش باشد. از این خداوند عیسو، بدون فراموش کردن، تا آنجا که ممکن است به لطف تو، و تا جایی که ضعف تو رنج خواهد برد. همیشه تو را به دعا و نصیحت و شکیبایی بر خواست پروردگارمان، تا آن زمان که عقلت از خود غوطه ور شود.

از غذای زیبای فرشتگان در نزد خدا و اشیای شبح وار سیر شود. تا در تو محقق شود که در مزمور آمده است یعنی: «بنیامین، کودک خردسال، در رغبت ذهن است». فیض عیسی تو را همیشه حفظ می کند. چنین روحی خود را می بیند که از خود بی خبر است و کاملاً می داند که تمام خوبی ها با تمام قوای روح از آن خالق اوست. او خود و همه مخلوقات را به کلی رها می کند.

خود را کاملاً در خالق خود، خداوند ما عیسو پنهان می کند. به قدری که او به طور کامل و اصولی تمام اعمال روحی و جسمانی خود را نزد او می فرستد. در او می‌داند که همه خوبی‌ها و کمالات نعمت را در او بیابد. و بنابراین، او هیچ اراده ای نخواهد داشت که از چنین شناخت باطنی او بیهوده خارج شود. و از این یگانگی محبت که هر روز در چنین جانی افزوده می شود، به سوی پروردگار ما متحول می شود تا نه فکر کند.

دعای برای دفع دشمن سرسخت : نه بفهمد، و نه عشق ورزد، و نه فکری جز خدا نداشته باشد، و نه در خداوند. زیرا ممکن است نه خود و نه هیچ موجود دیگری را ببیند، بلکه فقط در خداست. نه ممکن است نه خود را دوست داشته باشد و نه هیچ کس را، بلکه فقط در خداست. او ممکن است نه فکری از خود و نه به هیچ کس دیگری نداشته باشد، بلکه فقط در خدا باشد، و نه ممکن است فکری جز خالق خود نداشته باشد.