طلسم قدیمی

طلسم قدیمی : زنگ سه بار نواخته می شود و سپس مراسم کیک و آل و سپس پاکسازی معبد را دنبال می کند. پس از آن ممکن است سرگرمی، سرگرمی، و بازی و یک جشن برای پایان شب وجود داشته باشد.

طلسم سابات جزئی مراسم اعتدال بهاری تزیین محراب با گل های بهاری وحشی چه روی آن و چه در کنار آن کاملاً مناسب است. در صورت تمایل، اعضای کوون حتی ممکن است موهای خود را با گل های بهاری تزئین کنند.

طلسم قدیمی

طلسم قدیمی : گرز پریاپیک را با کاسه ای پر از خاک و هر نوع دانه بزرگ روی محراب قرار دهید. یک ورق پوست را روی محراب یا زیر محراب و همچنین یک ابزار نوشتن یا خودکار قرار دهید. پارچه محراب و شمع های محراب باید به رنگ سبز روشن باشد.

نصب معبد را انجام دهید. سه بار زنگ را بزن کشیش اکنون می‌گوید: «در این دایره پربرکت باد.» کشیش سپس می‌گوید: «در این مراسم بهار با ما آشنا شوید.» همه اعضای عهد می گویند: “ملاقات مبارک.” کشیش سپس می گوید: «برادران و خواهران، سخنان مرا بشنوید. بیدار باش و به بهار سلام کن. خداوند! خانم! ما را بشنو، زیرا ما اینجا هستیم.

ما اینجا هستیم تا با شما و برای شما جشن بگیریم.» کشیش می گوید: “خوش آمدی، خوش آمدی بهار زیبا! از زمان تولد استقبال کنید. از زمان کاشت بذر استقبال کنید. کشیش و کشیش همه اعضای عهد را به رقصیدن در جهت عقربه های ساعت در اطراف دایره هدایت می کنند.

در حالی که همه آن‌ها می‌رقصند، اعضای پیمان خم می‌شوند، گل‌های خود را روی طرح کلی دایره می‌ریزند، به همین ترتیب ادامه می‌دهند تا کل دایره تزئین شود. در صورت تمایل، همه می توانند در حالی که می رقصند آواز بخوانند. وقتی همه بایستند، زنگ سه بار نواخته می شود.

کشیش می‌گوید: «بهار زمان کاشت است. اکنون زمان آن فرا رسیده است که هر یک از ما چیزی را بکاریم که می‌خواهد به گل برسد.» سپس یکی از اعضای پیمان می گوید: «بهار برای امیدها و آرزوهاست. برای ایده های جدید؛ برای تعادل و الهام.»

کشیش یا کاهن پس از آن می‌گوید: «بیایید اکنون در مورد آنچه می‌خواهیم بیاوریم تأمل کنیم. بیایید امیدها و فرصت های خود را در نظر بگیریم و انرژی خود را به سمت یک یا چند چیز هدایت کنیم که در جاده زندگی شروع می کنیم.» همه اعضای عهد در یک موقعیت راحت به انتخاب خود می نشینند و مدیتیشن می کنند.

در طول مدیتیشن، لازم است بر روی “بذر” ایده ای که می خواهید “بکارید” تمرکز کنید، که ممکن است به فرصت تبدیل شود. ممکن است بذر کیفیتی باشد، مانند پشتکار یا صبر، یا ممکن است بذر فرصتی برای انجام کاری یا خلق چیزی باشد.

بذر برای رشد و شکوفه دادن نیاز به مراقبت، پرورش و توجه دارد. پس از گذشت زمان کافی، زنگ به صدا درآمده است. کشیش یا کاهن قلم و کاغذ پوست را می‌گیرد و روی آن می‌نویسد، شکل فشرده‌ای از “دانه” خود. پس از آن، پوسته به دور دایره می‌چرخند تا همه اعضای پیمان «دانه‌های» خود را اضافه کنند.

طلسم قدیمی : پس از بازگشت نزد کشیش یا کاهنی که برای اولین بار نوشتند، او گوشه پوسته را روی شعله شمع محراب روشن می کند و پوسته را طوری نگه می دارد که تمام پوسته خاکستر شود و خاکستر در کاسه ای با خاک بیفتد. دانه هنگامی که این کار انجام می شود، کشیش یا کاهن می گوید: «خداوندا و بانو، این دانه های ما را دریافت کنید. بگذار آنها در ذهن و قلب ما جوانه بزنند.

بگذارید آنها شکوفا شوند و رشد کنند، زیرا ما از آنها مراقبت خواهیم کرد و به نام تو آنها را تشویق خواهیم کرد.» کشیش اتام خود را می گیرد و از نوک آن برای مخلوط کردن خاکستر با خاک داخل کاسه استفاده می کند، سپس یک فرورفتگی در مرکز ایجاد می کند و اتام را می گذارد.

کشیش اکنون گرز پریاپیک را می گیرد و آن را بالای سر خود می گیرد و سه بار دور دایره می رقصد. برای اولین دور در اطراف دایره، کشیش به آرامی می رقصد، برای دومی سریعتر و برای سومین و آخرین، بسیار سریع. سپس کشیش نزد کاهن باز می گردد و گرز پریاپیک را به صورت عمودی در مقابل خود دراز می کند.

کاهن می گوید: «به قدرت عصای برافراشته، بذر شیار را می یابد. درود بر این عصای زیبا.» سپس کشیش نوک عصا را می بوسد. کشیش می‌گوید: «با افتخار. باشد که همیشه اینطور باشد.» کشیش سپس گرز را می گذارد و دانه را از محراب می گیرد.

کشیش دانه را برای لحظه ای بین کف دست هایش نگه می دارد و تمام انرژی را که می تواند به آن جمع کند هدایت می کند. سپس دانه به همه اعضای میثاق در دایره منتقل می شود تا زمانی که به کشیش بازگردانده شود.

سپس کاهن کاسه را از محراب برمی دارد و آن را بلند می کند. کشیش سپس بیان می‌کند: «از قدیم با کاشتن دانه‌ها با یکدیگر جشن می‌گرفتیم. در اینجا ما نماد آن عمل، به احترام بانوی و پروردگارمان هستیم.» کاهن رو به کشیش می شود و کاسه را پایین می آورد تا بین سینه هایش نگه دارد.

کشیش سپس می گوید: «این آیین های بهار متعلق به همه ماست. به ما و خدایان. این زمان شادی و زمان کاشت است.» سپس کشیش دانه را در فضای توخالی قرار می دهد و سپس آن را می بندد.

کشیش مراسم را با گفتن این جمله به پایان می رساند: «این دانه را در رحم زمین می گذارم تا بخشی از آن زمین، بخشی از زندگی و بخشی از ما شود.» کشیش و کاهن کاسه روی محراب را می بوسند و عوض می کنند.

طلسم قدیمی : زنگ سه بار نواخته می شود. اکنون مراسم کیک و آله دنبال می شود. را شب ممکن است با یک جشن به پایان برسد. آیین انقلاب تابستانی برای این مراسم، پارچه محراب و شمع های محراب باید سفید رنگ باشد دایره را می توان با گل، میوه و هر چه تابستان است دیگ با آب و آسپرژیلوم در آن ایستاده است

در ربع جنوبی دایره. باید یک شمع بسیار بزرگ روی آن وجود داشته باشد محراب و کلاه شاخدار کشیش. نصب معبد را انجام دهید. سه بار زنگ را بزن یکی از اعضای پیمان می گوید: «همه غم ها را کنار بگذارید!» یکی دیگر از اعضا می گوید.