دعا برای زردی نوزاد

دعا برای زردی نوزاد : فقط باید به مدرسه مجسمه‌سازی که در قرن گذشته تحت رهبری برنینی شکوفا شد، و به ویژه به رشد بیشتر آن در فرانسه نگاه کنند. این مدرسه به جای زیبایی عتیقه، طبیعت معمولی و به جای سادگی و ظرافت عتیقه، آداب و رسوم یک مینوت فرانسوی را نشان می داد. زمانی که تحت هدایت وینکلمان، بازگشتی به مدرسه عتیقه انجام شد، ورشکست شد. نمونه دیگری در نقاشی متعلق به ربع اول قرن حاضر ارائه شده است. هنر صرفاً به عنوان وسیله و ابزار احساس مذهبی قرون وسطی تلقی می شد و در نتیجه موضوعات کلیسایی به تنهایی برای مضامین آن انتخاب می شد.

دعا با این حال، نقاشانی که با جدیت ایمان می‌خواستند با اینها رفتار می‌کردند، و در توهم خود، فرانچسکو فرانسیا، پیترو پروژینو، آنجلیکو دا فیزوله و دیگرانی مانند آنها را مثال می‌زدند، و حتی به آنها احترام بیشتری نسبت به استادان واقعاً بزرگ قائل بودند. که دنبال کرد با توجه به این اشتباه، و از آنجا که در شعر تلاشی مشابه در همان زمان با اقبال مواجه شده بود، گوته تمثیل خود را نوشت. این مکتب که گفته می شود دمدمی مزاج بود، ورشکست شد و به دنبال آن بازگشتی به طبیعت به وجود آمد که در تصاویر ژانر و صحنه های زندگی با هر توصیفی خود را نشان داد.

دعا برای زردی نوزاد

دعا برای زردی نوزاد : این بدبخت‌ترین فلسفه‌ای که تاکنون وجود داشته است، سیستم‌های فیشته و شلینگ را که پیش از آن بودند، به ورطه بی‌اعتباری کشاند. به طوری که بیهودگی مطلق فلسفی نیمه اول قرن بعد از کانت در آلمان آشکار است. و با این حال، آلمانی‌ها در مقایسه با خارجی‌ها به استعداد خود برای فلسفه می‌بالند، به‌ویژه که یک نویسنده انگلیسی، با کنایه‌ای بدخواهانه، آنها را ملتی متفکر نامیده است. کسانی که خواهان نمونه‌ای از طرح کلی اپی‌چرخه‌ها هستند که از تاریخ هنر گرفته شده‌اند.

هر چند گاهی به ابتذال منحرف می شد پیشرفت ذهن انسان در تاریخ ادبیات نیز به همین صورت است، که در بیشتر موارد مانند فهرست کابینه ای از بدشکلی ها است. روحی که آنها طولانی ترین مدت در آن نگهداری می کنند پوست خوک است. ما نیازی به جستجوی افراد معدودی که خوش اندام به دنیا آمده اند را نداریم. آنها هنوز زنده هستند و ما در هر نقطه از جهان با آنها روبرو می شویم، مانند جاودانه هایی که جوانی آنها همیشه تازه است. آنها به تنهایی آنچه را که من به عنوان ادبیات واقعی متمایز کرده ام.

تشکیل می دهند که تاریخ آن، اگرچه از نظر شخصی ضعیف است، اما از جوانی تا زبان افراد تحصیل کرده و نه قبل از هر چیز از تألیفات می آموزیم. به عنوان یک نکته خاص در مقابل تک‌شیدایی رایج در خواندن تاریخ‌های ادبی، به طوری که ممکن است فرد بتواند بدون اینکه واقعاً چیزی بداند، درباره همه چیز صحبت کند، اجازه دهید شما را به بخشی از لیختنبرگ ارجاع دهم که ارزش خواندن دارد (جلد دوم، ص ۳۰۲). از نسخه قدیمی). اما ای کاش کسی دست به یک تاریخ غم انگیز ادبیات می زد و نشان می داد که ملت های مختلفی که آنها را پدید آورده اند و افتخار آفرین ترین دارایی هایشان هستند با بزرگترین نویسندگان و هنرمندان در طول زندگی خود چگونه رفتار شده است.

این نبرد بی پایانی را که آثار خوب و اصیل همه دوره ها و کشورها باید علیه منحرف و بد انجام دهند به ما نشان می دهد. این شهادت تقریباً همه کسانی را که حقیقتاً بشریت را روشن کردند، تقریباً همه استادان بزرگ در هر نوع هنری را به تصویر می کشد. این به ما نشان می دهد که چگونه آنها، به استثنای معدود، بدون شناسایی، بدون اینکه کسی در بدبختی آنها شریک باشد، بدون پیروان عذاب می کردند.

دعا برای زردی نوزاد : چگونه در فقر و بدبختی زندگی می کردند در حالی که شهرت، افتخار و ثروت به دست افراد بی ارزش افتاد. نشان می دهد که آنچه برای آنها اتفاق افتاد برای عیسو رخ داد، او در حالی که آهو را برای پدرش شکار می کرد، توسط یعقوب که در کت برادرش مبدل شده بود، نعمت را ربود. و چگونه از طریق آن همه عشق به موضوع آنها آنها را نگه داشت.

تا اینکه سرانجام مبارزه تلاشگرانه چنین معلمی از نژاد بشر پایان یافت، لور جاویدان به او تقدیم کرد و زمانی فرا می رسد که می توان از او گفت تهی بودن وجود. این پوچی در تمام شکل هستی، در بی نهایت بودن زمان و مکان در مقابل محدود بودن فرد در هر دو، تجلی می یابد. در زمان حال به عنوان تنها شیوه وجود واقعی; در وابستگی و نسبیت همه چیز; در بدون بودن دائمی در آرزوی مستمر بدون ارضا شدن؛ در خنثی کردن بی‌وقفه تلاش‌های فرد، که زندگی را جبران می‌کنند.

زمان، و گذرا بودن همه چیز، صرفاً شکلی است که در آن اراده زیستن، که به عنوان شیء فی نفسه زوال ناپذیر است، بیهودگی تلاش هایش را برای زمان آشکار کرده است. زمان زمانی است که در هر لحظه همه چیز در دست ما هیچ می شود و در نتیجه تمام ارزش واقعی خود را از دست می دهد. آنچه بوده است دیگر وجود ندارد. و به همان اندازه کم وجود دارد که هرگز وجود نداشته است. اما هر چیزی که وجود دارد در لحظه بعد بوده است. از این رو، چیزی که متعلق به زمان حال است، هر چقدر هم که بی اهمیت باشد.

برتر از چیز مهم متعلق به گذشته است. این به این دلیل است که اولی یک واقعیت است و مربوط به دومی است، زیرا چیزی به هیچ است. انسان در کمال تعجب، پس از هزاران سالی که در حالت نیستی بوده است، به یکباره از وجود خود آگاه می شود، زمانی که در حال حاضر دوباره برای مدتی به همان اندازه طولانی به حالت نیستی باز می گردد. قلب می گوید که این احتمالاً نمی تواند درست باشد. و حتی ذهن خام، پس از بررسی موضوع، باید نوعی تجلی از ایده آل بودن زمان داشته باشد.

دعا برای زردی نوزاد : این ایده آل بودن زمان، همراه با مکان، کلید هر نظام واقعی متافیزیک است، زیرا جایی برای نظمی کاملاً متفاوت از چیزهایی که در طبیعت وجود دارد، می یابد. به همین دلیل است که کانت بسیار عالی است. از هر اتفاقی در زندگی ما فقط برای یک لحظه می توانیم بگوییم که هست. پس از آن باید برای همیشه بگوییم که اینطور بود.

هر غروب ما را یک روز فقیرتر می کند. اگر در اعماق وجود خود مخفیانه آگاه نبودیم که بهار ابدیت متعلق به ماست و در آن همیشه می‌توانیم زندگی را تجدید کنیم، احتمالاً ما را عصبانی می‌کرد که این فاصله کوتاه را ببینیم.