دعا برای درد دندان

دعا برای درد دندان : از این رو روشن است که دین فقط یک فضیلت است. اما برخی معتقدند که دین یک فضیلت نیست، از این ما به دین منصوب شده ایم. اما در خداوند سه شخص و علاوه بر آن صفات گوناگونی وجود دارد که دست کم از نظر عقل از یکدیگر متمایز می شوند. اما خصلت متنوع اشیایی که بر آنها می افتند برای متمایز ساختن فضایل کافی است. از این رو دین یک فضیلت نیست.

دعا سه شخص الهی در مورد خلقت و حکومت اشیا فقط یک اصل هستند. و در نتیجه باید یک دین به آنها خدمت کند. و صفات مختلف همه در اصل اول اتفاق می‌افتند، زیرا خداوند همه را به وجود می‌آورد و با حکمت، اراده و قدرت نیکویش بر همه حکومت می‌کند. از این رو دین فقط یک فضیلت است. ۲. یک فضیلت جز یک عمل می تواند داشته باشد; زیرا عادات بر اساس اعمالشان متمایز می شوند.

دعا برای درد دندان

دعا برای درد دندان : عادات با توجه به اشیاء غواصی که به آنها مربوط می شود متمایز می شوند. اما این متعلق دین است که نسبت به خدای یگانه به یک دلیل خاص احترام بگذارد، زیرا او اولین اصل، خالق و حاکم بر همه چیز است. از این رو در ملاکی می خوانیم: اگر من پدر هستم، عزت من کجاست؟ زیرا این پدر است که تولید می کند و حکومت می کند.

اما دین اعمال بسیاری دارد، مثلاً عبادت کردن، خدمت کردن، نذر کردن، دعا کردن، قربانی کردن و بسیاری از موارد مشابه دیگر. در نتیجه، دین یک فضیلت نیست. اما انسان با یک عمل، خدا را عبادت می کند و او را می پرستد. زیرا عبادت به تعالی خدا اشاره دارد که احترام به آن است: خدمت به اطاعت انسان مربوط می شود، زیرا به دلیل شرایط او ملزم به احترام به خداست.

و در زیر این دو رأس، تمام اعمالی که منسوب به دین است، قرار دارد. زیرا همه انسانها به وسیله آنها به تعالی الهی و اطاعت خود در برابر خدا اعتراض می کنند، یا با تقدیم چیزی به او، یا باز هم با بر عهده گرفتن چیزی الهی. ۳. علاوه بر این، پرستش متعلق به دین است. اما به یک دلیل به تصاویر و به دلیل دیگری به خدا ستایش می شود. اما از آنجا که تنوع «عقل» موجب تمایز فضایل می شود، به نظر می رسد که دین یک فضیلت نیست. اما عبادت دینی به تصاویری که فی نفسه به عنوان موجودات در نظر گرفته می شوند انجام نمی شود.

بلکه دقیقاً به عنوان تصاویری است که خدای مجسم را به ذهن ما می آورد. علاوه بر این، در نظر گرفتن یک تصویر دقیقاً به عنوان تصویری از یک نفر، ما به آن بسنده نمی کنیم. ما را به آنچه نشان می دهد می برد. از این رو این واقعیت که احترام مذهبی به تصاویر مسیح داده می شود به هیچ وجه به این معنی نیست که انواع مختلفی از لاتریا وجود دارد و نه فضایل متفاوت دین. IV آیا دین فضیلت خاصی از دیگران متمایز است؟ دین جزئی از عدالت شمرده می شود و از سایر بخش های عدالت متمایز است.

دعا برای درد دندان : از آنجایی که فضیلت به خوبی مقدّر شده است، در جایی که نسبت خاصی از خیر وجود دارد، باید فضیلتی متناسب با آن وجود داشته باشد. اما خیر ویژه ای که دین به آن مقرّر شده است، احترام به خداوند است. با این حال، افتخار به دلیل برخی تعالی است. و تعالی برتر از آن خداست، زیرا او به هر طریق ممکن بی نهایت از همه چیز فراتر می رود. از این رو عزت ویژه ای برای اوست. همانطور که توجه می کنیم که در مسائل انسانی، افتخارات مختلف ناشی از تعالیات متفاوت افراد است.

یکی آبروی پدر، دیگری افتخار پادشاه و غیره. از این رو آشکار است که دین یک فضیلت خاص است. اما برخی معتقدند که دین فضیلت خاصی نیست که از دیگران متمایز باشد، از این رو: ۱. آگوستین می‌گوید[۵۴]: «فداکاری واقعی هر کاری است که انجام می‌شود تا بتوانیم در مشارکت مقدس به خدا ملحق شویم». اما ایثار تحت دین قرار می گیرد. بنابراین، هر کار فضیلتی تحت دین قرار می گیرد.

و در نتیجه فضیلت خاصی نیست.اما گفته می شود که هر کار فضیلتی، تا آنجا که برای نشان دادن احترام به خدا باشد، قربانی است. از این رو نتیجه نمی شود که دین یک فضیلت عمومی است، بلکه به همه فضایل دیگر فرمان می دهد. می فرماید: همه را برای جلال خدا انجام دهید. اما این مال دین است که برخی کارها را برای جلال خدا انجام دهد.

از این رو دین فضیلت خاصی نیست. [ص ۳۹] اما همه اقسام اعمال، تا آنجا که برای جلال خدا انجام می شود، تحت دین قرار می گیرند. با این حال، نه به این صورت که گویی آنها را برانگیخته است، بلکه تا آنجا که آنها را کنترل می کند. با این حال، آن اعمال تحت دین قرار می گیرند که آنها را برمی انگیزند که به دلیل ویژگی خاص خود، مربوط به بندگی خدا هستند.

در نهایت، صدقه ای که به موجب آن ما خدا را دوست می داریم، از صدقه ای که به وسیله آن به همسایه خود محبت می کنیم، متمایز نیست. اما در اخلاق آمده است: «شریف شدن مانند محبوب شدن است». از این رو، دینی که خداوند به وسیله آن مورد تکریم قرار می گیرد، فضیلت مشخصی از آن عبادات، اعم از احسان یا تقوا، نیست که به موجب آن به همسایه خود احترام می گذاریم.

از این رو فضیلت خاصی نیست. اما هدف عشق چیز خوبی است. در حالی که مورد احترام یا تکریم چیزی است که عالی است. اما خیر خداست که به مخلوقاتش ابلاغ می شود، نه تعالی خیر او. از این رو، در حالی که انفاقی که با آن خدا را دوست داریم، فضیلتی متمایز از صدقه ای که با آن همسایه خود را دوست داریم، نیست، اما دینی که به موجب آن خدا را گرامی می داریم.با فضایلی که به موجب آن به همسایه خود احترام می گذاریم.

دعا برای درد دندان : متمایز است. آیا دین یکی از فضائل کلامی است؟ دین جزء عدالت محسوب می شود و این یک فضیلت اخلاقی است. دین فضیلتی است که ما به وسیله آن به خداوند عزتش را تقدیم می کنیم. بنابراین در دین باید به دو چیز توجه کرد.