دعا برای دفع بلا و بیماری

دعا برای دفع بلا و بیماری : بلکه به چیزهایی که دیده نمی‌شوند، نگاه می‌کنیم. زیرا چیزهایی که دیده می‌شوند موقتی هستند، اما چیزهایی که دیده نمی‌شوند جاودانه هستند. هنگامی که ذهن ما به امور دنیوی مشغول است تا استراحت خود را در آنها قرار دهد، در آنها می ماند و از آنها افسرده می شود. اما هنگامی که ذهن به آنها به عنوان وسیله ای برای دستیابی به زندگی ابدی روی می آورد، توسط آنها افسرده نمی شود، بلکه بیشتر توسط آنها تقویت می شود. آخر این که مردان جز برای چیزهای مفید و نیکو نباید دعا کنند.

دعا اما دارایی‌های دنیوی گاه آزاردهنده هستند، و این نه صرفاً از نظر روحی، بلکه حتی دنیوی. از این رو انسان نباید آنها را از خدا بخواهد. اما واضح است که از آنجایی که ما اساساً یا به خاطر خود آنها به دنبال چیزهای دنیوی نیستیم، بلکه با استناد به چیز دیگری، در نتیجه فقط آنها را از خدا می خواهیم که ممکن است برای نجات ما مصلحت باشد. آگوستین: پروردگارا، تمام آرزوهای من پیش توست، و ناله هایم از تو پوشیده نیست!

دعا برای دفع بلا و بیماری

دعا برای دفع بلا و بیماری : ولى همه خواهش هاى مربوط به امور زمانى حرام نیست، فقط آن چیزى که زائد و خارج از نظم باشد. ۳. علاوه بر این، ما باید در دعا ذهن خود را به سوی خدا ارتقا دهیم. اما با درخواست امور مادی در دعا، ذهن ما به چیزهای زیرین فرود می‌آید، و این برخلاف تعلیم رسول است: در حالی که ما به چیزهای دیده نمی‌نگریم.

این در برابر مردمی نیست که نمی توانند قلب را ببینند، بلکه تمام آرزوهای من در برابر توست! و آرزوهای شما نیز در حضور او باشد و پدر شما که در نهان می بیند به شما پاسخ خواهد داد. زیرا آرزوی تو نماز است و اگر میل تو مستمر باشد نماز تو نیز مستمر است. نه بی جهت رسول فرمود: بی وقفه دعا کنید. با این حال آیا می‌توانیم بدون وقفه نجوم کنیم؟ آیا می توانیم بدون وقفه سجده کنیم؟ آیا می‌توانیم دست‌هایمان را بدون توقف بلند کنیم؟ پس چگونه می گوید: بی وقفه نماز بخوان؟ اگر منظور او از دعا چیزهایی از این قبیل بود.

پس او نیکو است که مرا آفرید. نه، او خود خیر من است، و من به خاطر همه چیزهای خوبی که حتی در کودکی داشتم، در او شادی می کنم. اما در این گناه کردم که نه در او بلکه در مخلوقات او به دنبال خود و دیگر لذات و افکار بلند و حقایق بودم. به این ترتیب بود که در اندوه، سردرگمی و اشتباه افتادم. شکرت، شیرینی من، عزت و امانت من، ای خدای من! سپاس از تو برای هدایای تو!

اما آیا آنها را برای من نگه دارید! زیرا با انجام این کار مرا حفظ خواهی کرد و چیزهایی که به من بخشیدی افزایش و کامل خواهند شد و من خود با تو خواهم بود، زیرا حتی این که اصلاً باشم، هدیه تو به من است! (اعترافات، I. xx. 2). اس. آگوستین: اما فراموش نمی کنم و در مورد شدت تازیانه و سرعت شگفت انگیز رحمت تو سکوت نمی کنم.

تو مرا با دندان درد عذاب دادی. و وقتی درد آنقدر زیاد شد که حتی نمی‌توانستم حرف بزنم، به ذهنم خطور کرد که به همه دوستانم که آنجا بودند بگویم که برای من از تو دعا کنند، به تو ای خدای همه جور یاری. و درخواستم را روی لوح مومی نوشتم و به آنها دادم تا بخوانند و به سختی زانو را در دعای خاضعانه خم کرده بودیم تا درد فرار کند! اما چه دردی بود! و چگونه ناپدید شد؟

دعا برای دفع بلا و بیماری : من ترسیدم، اعتراف می کنم، ای خداوند، خدای من! هرگز در تمام عمرم چنین چیزی را احساس نکرده بودم! توماس روایت شده است که وقتی در پاریس اتفاق افتاد که مجبور شد در دانشگاه در مورد موضوعی که روز قبل شروع کرده بود سخنرانی کند، شب از خواب برخاست تا طبق عادتش نماز بخواند، اما متوجه شد که دندانی ناگهان فشار آورده است.

طوری از لثه هایش می گذشت که نمی توانست حرف بزند. همراه او پیشنهاد کرد که از آنجایی که زمان نامناسبی برای کمک گرفتن است، باید پیامی به دانشگاه ارسال شود که در آن چه اتفاقی افتاده است و به این نکته اشاره شود که تا زمانی که دندان توسط جراح خارج نشده باشد، نمی توان سخنرانی کرد.

توماس با تأمل در دشواری قرار گرفتن دانشگاه، با توجه به خطری که ممکن است از کشیدن دندان به روش پیشنهادی ناشی شود، به همراه خود گفت: من چاره ای نمی بینم جز توکل به مشیت الهی. . سپس خود را به محل نماز عادت خود رساند و برای مدتی طولانی با اشک از خدا خواست که این لطف را به او عطا کند و خود را کاملاً در دستان او سپرد.

و چون این گونه دعا کرد، دندان را بین انگشتانش گرفت و بی‌درد بی‌درد و آچاری بیرون آمد و خود را از مانعی که برای گفتارش ایجاد کرده بود رهایی یافت. او این دندان را برای مدتی طولانی با خود حمل کرد تا یادآور عمل محبت آمیز الهی باشد، چنان که او مشتاق بود فراموش نکند، زیرا فراموشی مادر ناسپاسی است.

دعا برای دفع بلا و بیماری : او همچنین آرزو کرد که او را به اعتماد بیشتری نسبت به قدرت دعا که در آن مناسبت به سرعت شنیده شده بود تحریک کند اما چیزهای موقتی گاهی به نفع ما هستند، گاهی به ضرر ما. برای بسیاری از فقر خوب بود، ثروت به آنها آسیب رساند. برای خیلی ها زندگی پنهان بهترین بود، ایستگاه بلند به آنها آسیب رساند. و از سوی دیگر، پول برای برخی خوب بود.

و کرامت ها نیز برای آنها خوب بود، یعنی برای کسانی که از آنها خوب استفاده می کردند. اما چنین چیزهایی هنگامی که از دست کسانی که از آنها در بیماری استفاده می کردند گرفته نمی شد، آسیب می زد.