دعانویس در مازندران

دعانویس در مازندران : از طریق دعای خالصانه، احساس نادرست خود را رها می کنید و وارد نسخه بزرگتر خود می شوید. به یک معنا، شما را از مسیر خود خارج می کند. به گفته کاترین پوندر در قوانین پویا دعا، “در سانسکریت اصلی کلمه “دعا” بود، به معنای “خود را به‌عنوان شگفت‌انگیز قضاوت کردن.”

دعا یکی از عالی‌ترین اشکال دعا برای شناخت خود است. به عنوان یک بیان شگفت انگیز از خدا، و سپس برای ارتباط با آن طبیعت خدای درونی.» برای لحظه ای تصور کنید.

دعانویس در مازندران

دعانویس در مازندران : که هر روز با این فکر بیدار می شوید که به طرز شگفت انگیزی ساخته شده اید و خدا در درون شماست؟ چه تلاشی می کنید؟ چه چیزی ایجاد می کنید؟ چه چیزی را آزاد می کنید؟

با چه کسی گفتگو می کنید؟ چگونه خود را به دنیا معرفی می کنید؟ چه چیزی را تغییر می دهید؟ و در آخر: نماز شما چگونه متفاوت است؟ حدس من این است که حداقل از التماس یا التماس دست بر می داشتی.

اگر خداوند درون است، چه فایده ای دارد؟ فراتر از آن، احتمالاً آرامش بسیار بیشتری خواهید داشت. و اگر آن را داشتید، ممکن بود برای نیمی از کارهایی که انجام می دهید دعا نکنید.

این به تنهایی باعث آرامش می شود. وقتی نوبت به دعا می رسد، آرامش ممکن است بهترین هدف باشد – حداقل برای «دعای علمی» (یا «درمان»، همانطور که در «اندیشه جدید» به آن ها می گویند).

در واقع، این نوع دعاها زمانی بیشترین موفقیت را دارند که نمازگزار، «متمع» را به محل آرامش بیاورند. این همان اصل پشت است، که تلاش می کند به مردم کمک کند تا خود را تغییر دهند تا در آرامش باشند.

نه اینکه دیگران یا موقعیت ها را تغییر دهند. این مفهوم کار برای صلح در درون خود بر این مفهوم استوار است که همه چیز انرژی است. به عبارت دیگر جایی نیست که خدا نباشد.

و از آنجایی که در درون شماست، وقتی تغییری را در «اینجا» اعمال می‌کنید، «آنجا» تغییر می‌کند. پس «اینجا» محل راز نماز است. دعای علمی دعا برای سعادت ضروری است. – ارنست هلمز اصطلاح “عصر جدید” قلمرو زیادی را در بر می گیرد.

یکی از جنبش‌های فرهنگی که اغلب با آن مرتبط است «اندیشه جدید» نام دارد که من در طول سال‌ها برای مطالعه آن وقت صرف کرده‌ام. اما تا آنجا که من می توانم بگویم یک تفاوت عمده وجود دارد.

عصر جدید نقاط ضعف زیادی دارد که به نظر می رسد از آنها اجتناب می کند. من تصور می کنم این امر به این دلیل است که عصر جدید با ایده هایی همراه است که بعضی اوقات تصورات افراد را فراتر از مرزهای فعلی خود قرار می دهد.

از جمله بسیاری از روشهای درمانی و کلمات جایگزین جایگزین که آنها را خیلی وو وو می دانند. از سوی دیگر کاملاً بر یک “علم ذهن” متمرکز است.

دعانویس در مازندران : ارنست هولمز، معلم معنوی که کتاب «علم ذهن: یک فلسفه، یک ایمان، یک روش زندگی» را نوشت، در قرن بیستم به پیشبرد این جنبش کمک کرد و نوع خاصی از «دعای علمی» را توسعه داد که او آن را «درمان ذهن معنوی» نامید.

من از آنها بسیار استفاده کرده ام و هیچ چیز جالبی در مورد آن وجود ندارد – یا نتایج. هولمز درک کرد که ما زندگی خود و چیزهای موجود در آن را بر اساس باورهایمان نشان دادیم، یا به قول او «نشان دادیم».

آشنا به نظر می رسد، اینطور نیست؟ همانطور که او گفت: «اما همین امروز می‌توانیم انتظار داشته باشیم که بر اساس اعتقاد خود و تجسم آن اعتقاد، نشان دهیم یا دعاهایمان مستجاب شود.»

از نظر او «جوهر قدرت دعا ایمان و قبول است». اینها دستوراتی بود که او درمان ذهن معنوی را بر اساس آنها ایجاد کرد. تفاوت اصلی دعای علمی با دعای سنتی نحوه برخورد شما با موضوع بود.

دعانویس در مازندران : اگر خدا را « موجودی دوردست» می‌دانستید، که ممکن است دعای شما را اجابت کند یا ندهد، این دعای سنتی محسوب می‌شد و چندان مؤثر نبود. از نظر او، دریافت آنچه شما می خواهید.

صرفاً این بود که به اندازه کافی با یک ایده بمانید. همانطور که با تمام حروف نوشته بود: “اگر خدا دعا را اجابت کرد، او همیشه دعا را اجابت می کند.” در آنجا چیز زیادی برای تخیل باقی نمی ماند… در دعای علمی، جایی برای تکان دادن، التماس یا التماس وجود ندارد.