طلسم زبانبند

طلسم زبانبند : تزیین محراب با گل های بهاری وحشی چه روی آن و چه در کنار آن بسیار مناسب است. در صورت تمایل، اعضای کوون حتی ممکن است موهای خود را با گل های بهاری تزئین کنند.

طلسم را با یک کاسه پر از خاک و هر نوع دانه بزرگ روی محراب قرار دهید. یک ورق پوست را روی محراب یا زیر محراب و همچنین یک ابزار نوشتن یا خودکار قرار دهید.

طلسم زبانبند

طلسم زبانبند : پارچه محراب و شمع های محراب باید به رنگ سبز روشن باشد. نصب معبد را انجام دهید. سه بار زنگ را بزن کشیش اکنون می گوید: “خوشا به حال همه در این دایره.” کشیش سپس می‌گوید: «در این مراسم بهار با ما آشنا شوید.»

همه اعضای عهد می گویند: “ملاقات مبارک.” کشیش سپس می گوید: «برادران و خواهران، سخنان مرا بشنوید. بیدار باش و به بهار سلام کن. خداوند! خانم! ما را بشنو، زیرا ما اینجا هستیم. ما اینجا هستیم تا با شما و برای شما جشن بگیریم.»

کشیش می گوید: «خوش آمدی، خوش آمدی بهار زیبا! به زمان تولد خوش آمدید. از زمان کاشت بذر استقبال کنید. کشیش و کشیش همه اعضای پیمان را به رقصیدن در جهت عقربه های ساعت در اطراف دایره هدایت می کنند.

در حالی که همه آنها می رقصند، اعضای عهد خم می شوند، گل های خود را روی طرح کلی دایره می ریزند، به همین ترتیب ادامه می دهند تا کل دایره تزئین شود. در صورت تمایل، همه می توانند در حالی که می رقصند آواز بخوانند.

وقتی همه بایستند، زنگ سه بار نواخته می شود. کاهن می گوید: «بهار زمان کاشت است. اکنون زمان آن فرا رسیده است که هر یک از ما چیزی را بکاریم که می‌خواهد به گل برسد.» سپس یکی از اعضای پیمان می گوید: «بهار برای امیدها و آرزوهاست.

برای ایده های جدید؛ برای تعادل و الهام.» کشیش یا کاهن پس از آن می‌گوید: «بیایید اکنون در مورد آنچه می‌خواهیم بیاوریم تأمل کنیم. بیایید امیدها و فرصت های خود را در نظر بگیریم و انرژی خود را به سمت یک یا چند چیز هدایت کنیم که در جاده زندگی شروع می کنیم.»

همه اعضای عهد در یک موقعیت راحت به انتخاب خود می نشینند و مدیتیشن می کنند. در طول مدیتیشن، لازم است بر روی “بذر” ایده ای که می خواهید “بکارید” تمرکز کنید، که ممکن است به فرصت تبدیل شود.

ممکن است بذر کیفیتی باشد، مانند استقامت یا صبر، یا ممکن است بذر فرصتی برای انجام کاری یا خلق چیزی باشد. بذر برای رشد و شکوفایی نیاز به مراقبت، پرورش و توجه دارد. پس از گذشت زمان کافی، زنگ به صدا درآمده است.

طلسم زبانبند : کشیش یا کاهن قلم و کاغذ پوست را می‌گیرد و روی آن می‌نویسد، شکل فشرده‌ای از “دانه” خود. پس از آن، پوست به دور دایره می‌چرخد تا همه اعضای پیمان «دانه‌های» خود را اضافه کنند.

پس از بازگشت نزد کشیش یا کاهنی که برای اولین بار نوشتند، او گوشه پوسته را روی شعله شمع محراب روشن می کند و پوسته را طوری نگه می دارد که کل پوسته خاکستر شود و خاکستر با خاک در کاسه بیفتد.

دانه هنگامی که این کار انجام می شود، کشیش یا کاهن می گوید: «خداوندا و بانو، این دانه های ما را دریافت کنید. بگذار آنها در ذهن و قلب ما جوانه بزنند. بگذار آنها شکوفا شوند و رشد کنند، زیرا ما از آنها مراقبت خواهیم کرد و به نام تو آنها را تشویق خواهیم کرد.»

کشیش اتام خود را می گیرد و از نوک آن برای مخلوط کردن خاکستر با خاک داخل کاسه استفاده می کند، سپس در مرکز آن یک فرورفتگی ایجاد می کند و اتام را می گذارد. کشیش اکنون گرز پریاپیک را می گیرد و آن را بالای سر خود می گیرد و سه بار دور دایره می رقصد.

برای اولین دور در اطراف دایره، کشیش به آرامی می رقصد، برای دومی سریعتر و برای سومین و آخرین، بسیار سریع. سپس کشیش نزد کاهن باز می گردد و گرز پریاپیک را به صورت عمودی در مقابل خود دراز می کند.

کاهن می‌گوید: «به نیروی عصای برافراشته، بذر شیار را می‌یابد. درود بر این عصای زیبا.» سپس کاهن نوک عصا را می بوسد. کشیش می‌گوید: «با افتخار. باشد که همیشه اینطور باشد.» کشیش سپس گرز را می گذارد و دانه را از محراب می گیرد.

کشیش دانه را برای لحظه ای بین کف دست هایش نگه می دارد و تمام انرژی را که می تواند به آن جمع کند هدایت می کند. سپس دانه به همه اعضای میثاق در دایره منتقل می شود تا زمانی که به کشیش بازگردانده شود. سپس کاهن کاسه را از محراب می گیرد و آن را بالا می برد.

دانه، یکی با دیگری در اینجا ما نماد آن عمل، به احترام بانوی و پروردگارمان هستیم.» کشیش رو به کشیش می شود و کاسه را پایین می آورد تا بین سینه هایش نگه دارد.

کشیش سپس می گوید: «این آیین های بهار متعلق به همه ماست. به ما و خدایان. این زمان شادی و زمان کاشت است.» سپس کشیش دانه را در فضای توخالی قرار می دهد و سپس آن را می بندد.

کشیش مراسم را با گفتن این جمله به پایان می رساند: «این دانه را در رحم زمین می گذارم تا بخشی از آن زمین، بخشی از زندگی و بخشی از ما شود.» کشیش و کاهن کاسه روی محراب را می بوسند و جایگزین می کنند.

زنگ سه بار نواخته می شود. اکنون مراسم کیک و آله دنبال می شود. شب ممکن است با یک جشن به پایان برسد. آیین انقلاب تابستانی برای این مراسم، پارچه محراب و شمع های محراب باید سفید رنگ باشند.

دایره را می توان با گل، میوه و هر چیز دیگری که تابستانی است تزئین کرد. یک دیگ با آب و یک آسپرژیلوم در آن در ربع جنوبی دایره قرار دارد. باید یک شمع بسیار بزرگ روی محراب و کلاه شاخدار کشیش وجود داشته باشد.

نصب معبد را انجام دهید. سه بار زنگ را بزن یکی از اعضای پیمان می گوید: «همه غم ها را کنار بگذارید!» یکی دیگر از اعضا می گوید: “تمام نزاع ها را متوقف کنید!” دیگری می گوید: «این روز برای زندگی کردن است.»

دیگری اضافه می کند: “برای این زندگی کردن.” کشیش کلاه شاخدار را بالای سر خود می گذارد و جلوی محراب حرکت می کند. او n شمع اضافی را روشن می کند، آن را از شمع محراب روشن می کند و آن را در دست راست خود بالا می برد.

طلسم زبانبند : اعضای عهد هر دو دست خود را بلند می کنند و می گویند: «سلام پروردگارا! درود بر خدای خورشید! درود بر نور!» کاهن حرکت می کند تا کنار دیگ بایستد، کشیش در مرکز دایره باقی می ماند.

همه اعضا دست به دست هم می دهند و در جهت عقربه های ساعت می رقصند. کاهن هنگام عبور اعضاء آنها را با آب دیگ می پاشد. همه اعضا و کشیش و کشیش با هم می‌خوانند: «می‌آید ارباب گرین‌وود، گرین‌وود، می‌آید ارباب گرین‌وود، گرین‌وود، به خواستگاری بانو فیر.