طلسم خشت سفید قدرتمند

طلسم خشت سفید قدرتمند که حتی یک کلمه از آن را نمی‌دانست، قطعاً دفاع از او را به زیان بزرگی استدلال می‌کرد. با این حال، او به طور خصوصی به هنریتا توصیه خوبی کرد تا روح بلند خود را در برابر شوهرش فروتن کند و تلاش کند تا دوستش را آشتی دهد. هنریتا منحرف سپس با او نزاع کرد، باکینگهام را نادیده گرفت و بدتر از همیشه با چارلز رفتار کرد.

طلسم اما مرد شجاع فرانسوی که در کنار پدر قهرمانش در جنگ‌های هوگنو جنگیده بود و او را از دوران کودکی می‌شناخت، البته به او مانند هر دختر هفده ساله‌ای دیگر نگاه می‌کرد. او به زودی نظر خود را به او گفت و رفتار بهتری را القا کرد. در نهایت او جفت سلطنتی را دوستان بسیار بهتری نسبت به آنها ترک کرد.

به زودی جنگ بین انگلستان و فرانسه در گرفت. شاه چارلز از استقلال هلند حمایت کرد، که کاردینال ریشلیو بیهوده تلاش کرده بود او را در هم بکوبد. او همچنین یک نیروی دریایی تجهیز کرد و آن را برای کمک به پروتستان های فرانسوی فرستاد. تحت فرمان باکینگهام بود، بدون دریانورد، هرچند به اندازه کافی شجاع. البته جنگ دریایی ناموفق بود. قبل از سفر دیگری، باکینگهام در توسط فلتون متعصب ترور شد. و با او تمام نابخردی های زناشویی هنریتا متوقف شد.

طلسم خشت سفید قدرتمند

پارلمان چارلز تمام تدارکات جنگ را به نمایندگی از پروتستان ها رد کرد، مگر اینکه او با شکنجه کشتن هر کشیش کاتولیک که از حقوق دین خود استفاده می کرد، رضایت داد و وتوی خود را برای مصادره اموال همه کاتولیک های رومی در قلمرو خود داد. چارلز بیش از هر مردی در قلمرو خود توسط کاتولیک‌های رومی عذاب می‌کشید، و آنها هر کاری که می‌توانستند علیه او انجام می‌دادند. با این حال او در قلب و روح آنقدر خوب بود که اجازه چنین دزدی و قتل عمده ای را نمی داد. او فکر می کرد که قانون جزا از قبل به اندازه کافی ظالمانه است.

طلسم خشت سفید قدرتمند و شاید او آرزو داشت که آنها را در همان جایگاهی قرار دهند که هانری بزرگ، پدر ملکه اش، پروتستان های فرانسوی را ترک کرده بود. از این دوره ممکن است تاریخ انفصال بین پادشاه و پارلمان باشد. او از احضار آن دست کشید. اگر بتوانیم سر ویلیام تمپل را باور کنیم، تحریک‌کنندگان اصلی علیه چارلز در مجلس عوام، ابزار رشوه‌دهی دشمن آشکار او، وزیر قدرتمند و بی‌وجدان فرانسوی، کاردینال ریشلیو بودند.

ملکه اولین فرزند خود را به دنیا آورده بود، شاهزاده ای که به محض تعمید درگذشت. پسر دیگری را به دنیا آورد، نوزادی خوب، با رنگ قهوه ای و ویژگی های قوی ملکه ناوارا، مادربزرگ هنریتا. این کودک در کلیسای سنت جیمز توسط دکتر لاود چارلز نامگذاری شد. خواندن نظر مادر جوان در مورد زشتی شدید فرزند اولش در نامه زیر که توسط او به دوست عزیزش مادام سنت جورج که در آن زمان در فرانسه بود و فرماندار ایالت خواهرزاده هنریتا، مادمازل دو مونپنسیه، نوشته است، جالب است.

شوهر پرستار پسرم که برای کاری به فرانسه می رود، من این نامه را برای شما می نویسم، با این باور که شما بسیار خوشحال خواهید شد که از او اخبار پسرم را بپرسید، پسرم که فکر می کنم تصویری را که برای ملکه فرستادم، از او دیده اید. او آنقدر جدی است که نمی توانم او را عاقل تر از خودم بدانم.

چند ماه پس از آن، پرنسس آن، کوچکترین دختر چارلز اول و ملکه هنریتا، یک نوزاد شیرین و آموزش دیده چهار ساله، به بیماری مرگبار مبتلا شد. و از او خواسته شد که نمازش را بخواند، چون ساعت مرگ فرا رسیده بود، گفت: «فکر نمی کرد که بتواند دعای طولانی خود را تکرار کند»، یعنی دعای پروردگار، «پس، اما نماز کوتاه خود را می خواند. و سپس زمزمه کرد: «پروردگارا چشمانم را روشن کن که خواب مرگ را نخوابم» و با این کلمات بر لبان معصومش تمام شد.

اگر او و ملکه‌اش با دادن پناهندگی در انگلستان به ملکه مهجور فرانسه، ماری دو مدیسیس، مادر هنریتا، که هدفش بدجنسی بود، دشمنی کاردینال ریشلیو را متحمل نمی‌شد، ممکن است چارلز اول با حزب دشمنی که علیه او صف آرایی می‌کرد، با موفقیت مبارزه می‌کرد. از فرانسه تبعید شد و با نفرت غیرقابل جبرانی از هر نقطه در اروپا که در مصیبت های خود به دنبال سرپناهی می گشت، تعقیب شد. چارلز نه تنها او را با ادب و احترام بی حد و حصر پذیرفت، بلکه برای ملاقات با فراری سلطنتی در هارویچ، جایی که او فرود آمد، سفر کرد و او را در ایالت به لندن برد.

وقتی کالسکه سلطنتی که چارلز و مهمانش در آن نشسته بودند به چهارگوشه بزرگ کاخ سنت جیمز رسید، ملکه هنریتا به همراه فرزندانش، چارلز، شاهزاده ولز، دوک کوچک یورک و شاهزاده خانم مری و الیزابت، برای پذیرایی از مادر سلطنتی خود از پله ها پایین آمدند. او حتی سعی کرد در کالسکه را با دستان خود باز کند. و لحظه‌ای که مادرش پیاده شد، به زانو در آمد تا از او برکت بگیرد، و فرزندانش از او پیروی کردند و همه دور او زانو زدند.

طلسم خشت سفید قدرتمند ماری دو مدیسیس زنی با قدرت قضاوت ضعیف بود و به عنوان یک بازدیدکننده دردسرساز به شمار می رفت. چارلز و هنریتا، که امورشان در موقعیت بسیار دشواری قرار داشت، دلایل زیادی برای پشیمانی از دیدار او، که نزدیک به دو سال به طول انجامید، داشتند.

به ملکه مادر، ماری دو مدیسیس، چهل آپارتمان بزرگ در کاخ سنت جیمز داده شد. او تعداد زیادی کشیش را با خود آورد که بر خشم مردم افزود. و امور پادشاه از بد به بدتر شد. چارلز مجبور شد وزیر بزرگ خود استرافورد را به تبر بسپارد، که توسط پارلمان به دلیل خدمت بیش از حد صادقانه به او محکوم شد. هنریتا برای حمایت از او تلاش کرد. او اغلب خواهان قضاوت بود، اما شجاعت او هرگز شکست نمی خورد.

در بحبوحه صحنه های وحشتناک استیضاح، محاکمه و مرگ استرافورد، شاهزاده خانم سلطنتی با شاهزاده جوان نارنجی خواستگاری کرد. او فقط یازده بود و عروس ده ساله. هنریتا هیچ مخالفتی با این اتحاد پروتستان نداشت. او امیدوار بود که اثبات دلبستگی شاه به پروتستان ها فریادهای پاپری علیه او را خاموش کند. اما این فریادها برای مقاصد حزبی توسط کسانی که قصد غارت داشتند، که همه عقاید نسبت به آنها بی تفاوت بودند، بلند شد.

پس از اینکه مادرش انگلیس را ترک کرد و پادشاه با تلاش برای آرام کردن اسکاتلند ترک کرد، خانواده سلطنتی که دور او جمع شده بودند در سنین حساسی بودند. آنها به زودی از هم جدا شدند، برخی از آنها دیگر هرگز ملاقات نکردند. مری عروس جوان اورنج ده ساله، جیمز، دوک یورک هفت ساله، الیزابت شش ساله و هنری، دوک گلاستر، نوزادی در آغوش. هنگامی که زنگ هشدار در شب رخ می داد، ملکه بیش از یک بار خانواده خود را مسلح می کرد و خودش هدایت گشت زنی آنها را در مورد پارک اوتلندز برعهده داشت. بنابراین شخصا از کوچولوهای در حال خوابش محافظت می کند.

شاه در اسکاتلند چنین شواهدی مبنی بر رشوه دادن ریشلیو به پنج نماینده پارلمان دریافت کرده بود که شخصاً برای دستگیری آقای پیم و همکارانش رفت. متأسفانه، او قصد خود را به ملکه گفته بود و به او گفته بود که در چنین ساعتی همه حیرت های سلطنتی او از بین می روند. ملکه به یکی از خدمتکارانش، لیدی کارلایل، جاسوسی که با آشوبگران همکار بود، اعتماد نابجا کرد.

نیت شوهر سلطنتی خود را به این شخص خیانتکار گفت. لیدی کارلایل فوراً پیامی را برای اعضای جعلی فرستاد که فرار کردند. از آنجایی که وایت هال به مجلس عوام نزدیک بود، کار آسان بود، و پادشاه به دلیل درخواست افراد فقیر در راه، مدتی به تأخیر افتاد. مدتها بعد، هنریتا این واقعه را با پرشورترین توبه به زندگینامه نویس خود بازگو کرد. او گفت: “این سرزنش نیست، “چارلز وقتی خودم را در آغوش او انداختم و به تقصیر خود اعتراف کردم به من داد.”

زمانی که هنریتا پیشنهاد داد دختر خردسالش، عروس اورنج، را به هلند بدرقه کند، وضعیت چنین بود. هدف واقعی او فروش جواهرات ارزشمند و به دست آوردن اسلحه برای دفاع در آنجا بود. پادشاه با همسر و دخترش به دوور رفت و در ۲۴ فوریه ۱۶۴۲ در آنجا سوار شدند.

طلسم خشت سفید قدرتمند از آنجایی که باد برای ساحل‌نشینی مساعد بود، پادشاه مایل‌ها را سوار کرد و کشتی را در امتداد پیچ ​​در پیچ سواحل دنبال کرد و چشمان اشک‌آلودش به آن عزیزانی خیره شد که می‌ترسید دیگر هرگز نبیند. استاندارد سلطنتی در ناتینگهام مطرح شد و به محض خروج ملکه، جنگ داخلی رخ داد.