دعای زبان بند تمام خلایق

دعای زبان بند تمام خلایق : و سومی، پدر شوپنهاور، مردی کنجکاو بود و او احتمالاً به زندگی خود پایان داده است. خود او نیز با توجه به این نوع، به این واقعیت اهمیت می داد، همانطور که ممکن است گفته باشد، که مادرش هنگام ازدواج، به جای اینکه ناخودآگاه اراده را انجام دهد، به نفع فرد عمل می کند. گونه ها، و فرزندان این اتحادیه در نتیجه آسیب دیدند. با این حال، با در نظر گرفتن همه این چیزها، و اهمیت دادن به آنها، از وضوح دید او، از درک نیرومند و در لحظاتی ظریف او شگفت زده می شود. اگر او زندگی را به طور کامل نمی دید.

دعا آنچه را که می دید با چشمان خود می دید و سپس همه چیز را با صحت غیر قابل انکار و در بیشتر موارد به سادگی و درخشان به ما گفت. نمی توان به این کیفیت دیدن چیزها برای خود اهمیت زیادی داد. این مهر یک ذهن بزرگ و اصیل است. این ویژگی اصلی چیزی است که فرد آن را نبوغ می نامد. با داشتن شوپنهاور، جهان دارای شخصیتی ثروتمندتر است. ممکن است شخصیتی تا حدودی پرخاشگر باشد. شخصیتی کنجکاو غریب و حساس، پر از خرافات کاملاً معمولی، از غرورهای زیاده‌روی، خودخواه، گاهی خشن، به ندرت سخاوتمند.

دعای زبان بند تمام خلایق

دعای زبان بند تمام خلایق : ممکن است بپرسیم آیا بینایی او کامل است؟ ما ممکن است به حساب خودمان در یک تشخیص کوچک افراط کنیم. و در بررسی از این نوع متوجه می‌شویم که شوپنهاور این آزمون را به خوبی انجام می‌دهد، اگر نه با موفقیت کامل. ما را شگفت زده می کند که او شاید کمی از یک لکه ارثی رنج می برد، زیرا می دانیم که استعداد غیرقابل انکار هیپوکندری در خانواده او وجود دارد. مثلاً می دانیم که مادربزرگ پدری او در اواخر عمرش عملاً دیوانه شد، دو نفر از فرزندانش از نوعی ناتوانی ذهنی رنج می بردند.

مردی که در طول زندگی‌اش هیچ‌کس کاملاً او را نمی‌شناخت، موجودی منزوی، خود شیفته، صرفاً نگران شرح و بسط جهان و دارای ظرافت‌هایی بود که بیشتر از درک همنوعانش دور مانده بود. در یک زمان یک گوشه نشین و یک بلواردار. او اساساً خلق و خوی عالی داشت. تمام زندگی او یک زندگی ایده‌آل بود، یک زندگی فکری. و به نظر می رسد که کار او، ثمره زندگی او، در آزمون تمام کارهای بزرگ – آزمون زمان – ایستادگی کرده است. این کمی کنجکاو نیست که کسی که در زمان خودش خیلی کم متوجه شده باشد.

کسی که خیلی کم دوست داشتنی باشد و آنقدر کم دوست داشته باشد، حالا باید از صفحاتش با چیزی به قدرت بیان شخصی با ما صحبت کند، انگار که واقعاً با ما است و گویی ما او را می‌شناختیم، حتی همانطور که چارلز لمب و ایزاک والتون را می‌شناسیم، شخصیت‌هایی با این اندازه متفاوت. و این مردی که می‌دانیم ما را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. اگر او بدون جذابیت باشد، مطمئناً بسیار جالب و جذاب است. او در اعتقادات فکری خود بسیار قوی است، او بسیار عاری از عواطف فکری است.

او چنان خودخواه زیرک و انسان ساده لوحی است. او بی‌رحمانه صادق و مستقل است و گاهی (شاید اجازه داشته باشد فکر کند)، آنقدر اشتباه می‌کند. یادداشت بیوگرافی آرتور شوپنهاور در به دنیا آمد. والدین او از هر دو طرف نسب خود را از اصل و نسب هلندی می‌دانستند، پدربزرگ مادرش که برخی از موقعیت‌های کلیسایی در گورکوم را اشغال کرده بود.

دکتر گوینر در زندگی خود از تبار هلندی از طرف پدر پیروی نمی کند، بلکه فقط می گوید که پدربزرگ شوپنهاور در آغاز قرن هجدهم مزرعه ای به نام را در همسایگی اجاره کرد. این جد، آندریاس شوپنهاور، یک بار در اینجا ملاقات غیرمنتظره ای از پتر کبیر و کاترین دریافت کرد، و روایت می شود که هیچ اجاقی در اتاقی که زوج سلطنتی برای شب، میزبان خود، برای گرم کردن انتخاب کرده بودند، وجود نداشت. چند بطری کوچک براندی را که روی زمین سنگی خالی شده بود به آتش کشید.

پسرش آندریاس راه پدرش را دنبال کرد و حرفه تجاری را با فعالیت های کشوری ترکیب کرد. او در سال ۱۷۹۴ در اوهرا، جایی که ملکی خریده بود و برای گذراندن سالهای پایانی خود در آن بازنشسته شده بود، درگذشت. همسرش (مادربزرگ آرتور) چند سالی از او جان سالم به در برد، هرچند مدت کوتاهی پس از مرگ او دیوانه و ناتوان از اداره امورش اعلام شد.

دعای زبان بند تمام خلایق : این زوج چهار پسر داشتند: بزرگ‌ترین آنها، مایکل آندریاس، ضعیف النفس بود. دومی، کارل گاتفرید، از نظر ذهنی نیز ضعیف بود و مردم خود را به خاطر یاران شرور ترک کرده بود. با این حال، کوچکترین پسر، هاینریش فلوریس، به میزان قابل توجهی از ویژگی هایی برخوردار بود که برادرانش فاقد آن بودند. او دارای هوش، شخصیتی قوی و خرد تجاری بزرگی بود.

در همان زمان، او به فعالیت‌های فکری علاقه‌مند بود، به خواندن ولتر، که کم و بیش شاگرد آن بود، و سایر نویسندگان فرانسوی، که تحسین شدیدی برای زندگی سیاسی و خانوادگی انگلیسی داشت، و خانه‌اش را پس از یک انگلیسی تجهیز کرد. روش. او مردی با خلق و خوی آتشین بود و ظاهرش به ندرت محجوب بود. او کوتاه قد و تنومند بود. او چهره ای پهن و بینی برگردان و دهانی بزرگ داشت.

این پدر فیلسوف ما بود. وقتی هاینریش شوپنهاور سی و هشت ساله بود، در ۱۶ مه ۱۷۸۵ با یوهانا هنریت تروسینر، بانوی جوان هجده ساله و دختر یکی از اعضای شورای شهر دانتسیچ ازدواج کرد.او در آن زمان جوانی جذاب و پرورش یافته و دارای روحیه ای آرام بود که به نظر می رسد بیشتر به این دلیل ازدواج کرده است.

که ازدواج به او محل اقامتی راحت و موقعیت مطمئن در زندگی را ارائه می دهد تا از هر گونه علاقه پرشور نسبت به او، که این فقط است. به او بگوید، او اظهار نکرد. هاینریش شوپنهاور به قدری تحت تأثیر افکار انگلیسی قرار داشت که آرزو داشت اولین فرزندش در انگلستان به دنیا بیاید. و در آنجا، حدود دو سال پس از ازدواجشان، این جفت، پس از انحراف در قاره، وارد شدند.

دعای زبان بند تمام خلایق : اما پس از گذراندن چند هفته در لندن، خانم شوپنهاور دچار بیماری خانگی شد و شوهرش به درخواست های او برای بازگشت به دانتسیک، جایی که کودکی، فیلسوف آینده، اندکی پس از آن به دنیا آمد، پذیرفت. پنج سال اول زندگی کودک در کشور سپری شد، تا حدی در استوتوف که قبلاً متعلق به آندریاس شوپنهاور بود، اما اخیراً در اختیار پدربزرگ مادری او قرار گرفته بود.