طلسم سوسن غساله

طلسم سوسن غساله : حتی نادرتر از آن، واسطه فیزیکی است. در این موارد، عینک‌های واقعاً شگفت‌انگیز ممکن است در دنیای فیزیکی ظاهر شوند، مانند اکتوپلاسم، ماده‌ای چسبناک که از بدن ماده تراوش می‌کند و ارواح را قادر می‌سازد تا شکل موقتی به خود بگیرند.

طلسم فیزیکی در دوران اوج معنویت گرایی در نیمه دوم قرن نوزدهم بسیار رایج بود. در طول قرن بیستم کاهش یافت، اما در دهه‌های اخیر به محبوبیت خود بازگشته است.

طلسم سوسن غساله

طلسم سوسن غساله : وساطت هنوز هم بخشی از بسیاری از خدمات مذهبی معنویت است. به طور فزاینده ای انتظار می رود که یک وزیر روحانی دارای توانایی های مدیومیستی از انواع ذهنی، خلسه و جسمی باشد و پیام هایی را از مردگان به جماعت به عنوان بخشی از مراسم عبادت هفتگی ارائه دهد.

اگرچه هنوز هم این سبک ذهنی مدیومینگ گالری است که شما از آن استفاده می کنید. اکنون در کلیساها ببینید در طول جلسه ای که در برگزار شد، دبرا فریمن، مدیوم روانشناس، مه عجیب و غریب و اثیری را دید که از پشت اتاق بیرون می زند و از فضای کارگاه خارج می شود و به جلوی مغازه می رود!

شرکت کنندگان وحشت داشتند و دبرا مجبور شد برای آرام کردن آنها یک پاکسازی روحانی انجام دهد. لورلی، یک جادوگر روشن‌بین که صاحب قدیمی‌ترین فروشگاه جادوگران سالم، کرا هون کرنر است، در سالی که مادرم درگذشت، برای احترام روحی به مادر من و مادرم حلقه زد.

از او درست زمانی که روح را صدا می‌کرد، عکس گرفته شد و می‌توانید حلقه‌ای از اکتوپلاسم به وضوح قابل مشاهده و جامد را ببینید که بالای سر او در عکس معلق است.

در حالی که زمانی به نظر می رسید که واسطه گری قلمرو کلیسای معنوی گرایان باشد، بسیاری از جادوگران امروزی مدیوم هستند و خدمات مدیومیستی را همراه با ابزارهای سنتی خود مانند تاروت، کف بینی، رون ها و بینش های روشن بین ارائه می دهند.

اگرچه ممکن است به نظر برسد که جادوگر این عمل را در کارنامه خود تطبیق داده است – چیزی که جادوگران در آن بسیار خوب شناخته می شوند – در واقع برعکس است.

جادوگران همیشه ارتباط‌دهنده‌ی روح بوده‌اند و تا شمن‌ها و پزشکان دنیای باستان پیش می‌روند. رسانه‌های باستانی اولین رسانه‌ها جادوگران و پزشکان فرهنگ‌های قبیله‌ای اولیه بودند، که بین قلمرو زنده‌ها و مردگان سفر می‌کردند تا از اتاقی در خانه به اتاق دیگر راه بروند.

ماسک‌ها و لباس‌ها برای تجسم ارواح استفاده می‌شد، در حالی که از معجون‌ها و مرهم‌های عجیب و غریب برای تسهیل تغییر در آگاهی لازم برای شنا در جزر و مد جریان مرگ استفاده می‌شد.

هنگامی که چنین شیوه‌هایی مورد بی‌اعتنایی قرار گرفت، واسطه‌گری به قلمرو جادوگر تبدیل شد، و در تاریکی شب، مردگان قدرتمند را فرا می‌خواند، برای کسانی که جرأت داشتند او را جستجو کنند.

محققان معمولاً از چنین شیوه‌های مدیومیستی باستانی به عنوان نکرومانس یاد می‌کنند، زیرا اغلب آیین‌های پیچیده‌ای در تجسم ارواح وجود دارد. اوراکل های نکرومانتیک دنیای باستان اساساً رسانه هایی بودند که در برقراری ارتباط با مردگان تخصص داشتند.

در سرتاسر یونان باستان، جایی که عمل احضار ارواح مانند جاهای دیگر ممنوع نبود، معابدی برای ارتباط ارواح وجود داشت که به نام شناخته می‌شدند، جایی که پیشگوها مردگان را تلقین می‌کردند تا بتوانند خرد خود را با زنده‌ها به اشتراک بگذارند.

اوادیانی که در چنین معابدی خدمت می کردند فی نفسه جادوگر نامیده نمی شدند، بیشتر به این دلیل که بخشی از کشیشی پذیرفته شده بودند و هنرهای خود را خارج از چتر قدرت تمرین نمی کردند.

طلسم سوسن غساله : با این حال، ساختار اصلی کاملاً شبیه به واسطه‌ای بود که در طول تاریخ توسط جادوگران انجام می‌شد. امروزه، واسطه گری روح تا حد زیادی جایگزین هنرهای آیینی نکرومانسی در تمرین معنوی رایج شده است.

جادوگران، که به طور سنتی همیشه قدرت سفر به قلمرو ارواح را داشته اند، اکنون مدیوم مدرن را به عنوان راه دیگری برای کمک به سفرهای خود بین دنیاها پذیرفته اند.

در طول آزار و شکنجه جادوگران که در طی چندین قرن از هزاره گذشته رخ داد، متهمان “جادوگران” اغلب با پرستش شیاطین و همنشینی با شیاطین همراه بودند.

با این حال، تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که تعدادی جادوگر ادعایی وجود داشته‌اند که عمدتاً به خاطر کارشان با مردگان متهم شده‌اند، و این امر ارتباط پایدار بین جادوگر و روح‌های مردگان را بیشتر ثابت می‌کند.

وسیع. اغلب، زمانی که شخصی می‌میرد، کسانی که پشت سر می‌مانده‌اند به دیدار مادر روح می‌روند – به معنای واقعی کلمه، زیرا تجارت او ظاهراً پرسود بود.

بازدیدکنندگان در پانسیون مجاور (متعلق به یکی از دوستان مادر روح) اقامت می کردند، که نشان می دهد شهرت پیشگو بسیار فراتر از روستای او بوده است.

هر دو نماد مسیحی و جادوگری را برای احضار مردگان ترکیب کرد. او یک دایره جادویی می کشید و قربانی عیسی را می خواند. سپس، گفته شد که ارواح مردگان ظاهر می‌شوند و مادر روح حکمت آنها را با مشتریانی که درآمد خوبی دارند به اشتراک می‌گذارد.

طلسم سوسن غساله : کاهنان کوسناخت، که احتمالاً از رقابت معنوی خسته شده بودند، به اسقف محلی شکایت کردند که مادر روح در حال انجام جادوگری است. اسقف بعداً او را به دادگاه شویز ارجاع داد، جایی که او را برای اعتراف به جنایت جادوگری شکنجه کردند، گناهکار شناخته شد و سپس زنده زنده سوزانده شد.

در حالی که مادر روح احتمالاً خود را سبک شیطان پرستی «جادوگر» نمی دانست که فقط در خیالات شکارچیان جادوگر زندگی می کرد، این داستان نشان می دهد که چگونه رسانه و جادوگری توسط مقامات یکسان تلقی می شد.